سابقه و هدف: هیپوسپادپاس به مفهوم قرارگیری سوراخ مجرای ادار در زیر آلت تناسلی پسر می باشد. این محل از گلانز تا پرینه متغیر است. برای اصلاح این آنومالی تاکنون بیش از 200 روش ابداع شده که همگی با درصد قابل توجهی عود همراه بوده اند. آقای Snodgrass در سال 1994 روشی را ارایه داد که با حداقل عوارض به بهترین نتایج دست می یابیم. هدف از انجام این تحقیق آزمون عملی تکنیک TIP براساس تجربیات آقای Snodgrass می باشد، به خصوص که تاکنون آماری به این وسعت در ایران منتشر نشده است.
مواد و روش ها: نوع مطالعه به شکل آینده نگر و cose series است. جمعیت مورد مطالعه شامل بیماران مراجعه کننده به درمانگاه جراحی اطفال بیمارستان مرکز طبی کودکان و بهرامی با شکایت هیپوسپادیاس می باشند. حجم نمونه نیز 60 نفر بوده که توسط سه جراح ولی با تکنیک واحد صورت گرفته است. در این تکنیک Urethral.plate خود بیمار استفاده می شود و پساز Degloving و برش طولی کف آن توبولاریزاسیون صورت می گیرد.
یافته ها: در مجموع 60 بیمار از بهمن 79 لغایت مرداد 80 تحت بررسی قرار گرفتند. کمترین سن بیماران 7 ماه و بیشترین آن 12 سال بوده است (میانگین 3/4سال). نوع آن از ساب کرونال تا پنواسکروتال متغیر بوده و مدت پیگیری متوسط بیماران نیز 5 ماه بود. بیماران از نظر نتایج عمل بر اساس سن، کوردی، سابقه عمل جراحی قبلی و نوع هیپوسپادیاس بررسی شدند.
استنتاج: میزان شیوع فیستول پس از عمل جراحی رایج 10تا 25 درصد می باشد که براساس نوع تکنیک و محل آن متغیر است. البته آمار منتشره در روش اخیر با پیگیری 7 ساله 72 بیمار که اکثرا دیستال بودند هیچ موردی از تنگی و فیستول مشاهده نشده است. این درصد در مورد انواع پروگزیمال 10 درصد و در مجموع 8/ 5درصد ذکر شده است. در نتایج حاصله از مطالعه ما که اکثرا دیستال می باشند، این میزان در کل 9/4 درصد می باشد که درصد فوق به سابقه عمل جراحی قبلی و نوع هیپوسپادیاس مرتبط است (p<0.05) ولی با سن عمل و کوردی مرتبط نیست. در مجموع می توان گفت که تکنیک TIP یک روش منحصر به فرد، سریع و مطلوب از نظر زیبایی (cosmetic) و یک جایگزین مناسب برای تکنیک های قبلی می باشد.