سابقه و هدف: با توجه به اهمیت تکامل اعضا در جنین و نقش مهم ویتامین A در روند تکامل در طی دوره رویانی، این مطالعه به منظور بررسی اثرات ازدیاد تجویز آمپول ویتامین A روی اندام و تعیین زمان بیشترین اثر آن و زمان بحرانی شکلگیری اندامها انجام گرفت.
مواد و روش ها: مطالعه به روش تجربی روی 140 مورد موش باردار از نژاد Swiss webster انجام شده است. موشهای باردار به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شده اند. سپس موش های گروه تجربی به طور تصادفی به سه زیر گروه الف، ب، و ج تقسیم و به ترتیب یک دوز 15000 IU/Kg (در ساعت 8 صبح)، دو دوز 10000 IU/Kg یا 15000 (در ساعت های 8 صبح و 18 عصر همان روز ) ویتامینA در یکی از روز های 9، 10، 11 یا 12 بارداری (روز مشاهده پلاک واژن = روز صفر حاملگی) به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. در روز 17 بارداری جنین ها از رحم مادر تخلیه و با استفاده از استرئو میکروسکوپ و تکنیک رنگ آمیزی آلسین بلو و آلیزارین رد- اس مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج : ویتامین A سبب ایجاد ناهنجاری های وسیع در اندام های جلویی و پشتی به صورت کوتاهی و عدم چرخش اندام ها، کوتاهی انگشتان، افزایش شکاف بین انگشتی، و نیز نقایصی در سیستم عصبی و کام شده است. در میان گروه های تجربی موثرترین دوز ویتامین Aکه بتواند سبب فراوانی بالایی از ناهنجاری در اندام ها شود 2×15000 IU/Kg می باشد که در روز دهم بارداری 6/28 درصد (12/68) در اندام های جلویی و روز یازدهم بارداری 20.6 درصد (14/68) در اندام های پشتی در مقایسه با گروه کنترل صفر درصد بوده است. همچنین در مقایسه با گروه کنترل میزان جذب جنین های تجربی افزایش یافته و میانگین وزن و طول سری دمی جنین های تجربی کاهش یافته است و آزمون MANOVA نشان داد که به لحاظ آماری این اختلاف معنی دار می باشد (P<0.001).
استنتاج: نتایج نشان داد که ازدیاد ویتامین A یک تراتوژن قوی است و سبب ایجاد ناهنجاری در اندام ها می شود که میزان فراوانی و شدت این ناهنجاری ها به دوز دارو و زمان تجویز آن بستگی دارد. چنانچه جنین در طی دوره بحرانی تکامل اندام ها در معرض دوز بالای ویتامین A قرار بگیرد، ممکن است این ماده با پدیده های تکاملی معینی مداخله کند و منجر به نقایص متعدد اندام ها در نوزادان تازه متولد شده شود.