سابقه و هدف: تحقیق حاضر به مقایسه درک صفات ساده، تفضیلی و عالی در پسران مبتلا به سندرم داون و پسران دارای نارسایی ذهنی غیرسندرم داون درمدارس استثنایی محدوده مرکزی شهر تهران می پردازد. پژوهش های انجام شده نشان می دهند کودکانی که قادر به نگهداری ذهنی هستند درک و فهم بهتری از صفات دارند. از سوی دیگر بررسی مهارت های زبانی کودکان دارای نارسایی ذهنی، حاکی از وجود مهارت های زبانی ضعیف تری در کودکان مبتلا به سندرم داون است. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر سندرم داون بر مهارت های معناشناختی زبان می باشد.
مواد وروش ها: در این تحقیق، نمونه ها با روش نمونه برداری نظام دار انتخاب شدند. ابتدا آزمون های عملیاتی روی 225 آزمودنی از 9 مدرسه انجام شد که بر اساس زبان واحد و فقدان معلولیت حسی- حرکتی، تاریخ تولد، پایه تحصیلی، مردودی در پایه های قبلی، شغل و تحصیلات والدین، همسان شده بودند. سپس روی 90 نفر از آن ها آزمون ریون رنگی انجام شد و کسانی که بین 8 تا 16 امتیاز کسب کردند (کودکان آموزش پذیر) در آزمون درک صفات شرکت نمودند.
یافته ها: مقایسه عملکرد آزمودنی ها در آزمون درک صفات، حاکی از آن است که در سطح a=0.05، آزمودنی های سندرم داون در درک صفات تفضیلی، عملکرد ضعیف تری دارند. اما در درک صفات ساده و عالی بین دو گروه، تفاوتی ملاحظه نمی شود.
استنتاج: براساس یافته های فوق، می توان گفت کودکان مبتلا به سندرم داون، مهارت های معناشناختی ضعیف تری نسبت به سایر کودکان دارای نارسایی ذهنی دارند.