سابقه و هدف: قهوه به عنوان یک نوشیدنی سنتی مورد استفاده مردم بسیاری از کشورهای جهان قرار دارد. این گیاه دارای خاصیت ادرار آور است و سبب گشادی عروق و کاهش رادیکالهای آزاد اکسیژن می شود. شواهدی در دست است که نشان می دهد که قهوه سبب کاهش اوره و کراتینین سرم می شود. ولی مصرف بیش از حد آن موجب گلومرولواسکلروزیس در کلیه می گردد. در این بررسی تاثیر عصاره قهوه با غلظت های زیاد بر روی کلیه توسط روش های استریولوژیکی بررسی شد.
مواد و روشها: 60 موش صحرایی نر از نژاداسپراگو-داولی با وزن حدود 230-250 گرم انتخاب و به طور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند. به گروه شاهد، آب وبه گروههای آزمون از عصاره آبی دانه قهوه با غلظت های (5/1 و 5/0 و 25/0 کیلوگرم/گرم) دو بار در روز خورانیده شد. بعد از 48 ساعت، کلیه حیوانها تحت بیهوشی برداشته شد. از هر کلیه قطعاتی به ضخامت1 mm تهیه و از هر قطعه پس از انجام مراحل آماده سازی بافتی یک جفت برش به ضخامت 5 میکرون و با ارتفاع مشخص تهیه و با هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی گردید. جفت برش های تهیه شده توسط اصل دیسکتورفیزیکی مطالعه شد.
یافتهها: بین تعداد گلومرولهای کلیه در گروههای شاهد و آزمون هیچ ارتباط معنی داری وجود نداشت.
استنتاج: به نظر میرسد که غلظت زیاد قهوه تاثیری بر روی تعداد گلومرولها ندارد. اما تصمیم گیری قطعی در مورد این نتایج، نیاز به مطالعات گسترده تری بر روی بیماری فوق در الگوهای تجربی و اندازه گیری اوره و کراتینین سرم دارد.