دوره 24، شماره 114 - ( تیر 1393 )                   جلد 24 شماره 114 صفحات 162-158 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (7150 مشاهده)
سابقه و هدف: واکسیناسیون از مهم‌ترین راه‌ها برای پیشگیری از هپاتیت B است. اما با توجه به این که برخی از افراد واکسینه شده علیه هپاتیت B، پاسخ دفاعی مناسبی نشان نمی‌دهند، این مطالعه به منظور بررسی میزان پاسخ ایمنی کارکنان درمانی بیمارستان 17 شهریور آمل نسبت به واکسینایون هپاتیت B انجام گردید. مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی- مقطعی تعداد 117 نفر از کارکنان درمانی بیمارستان هفده شهریور آمل در سال 1392 مورد مطالعه قرار گرفتند. میزان آنتی‌بادی ضد آنتی ژن سطحی هپاتیت B با روش الیزا روی نمونه سرمی آن‌ها اندازه‌گیری شد و نتایج با توجه به مدت زمان سپری شده از واکسیناسیون، سن و جنس مورد تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: در این پژوهش توصیفی- مقطعی تعداد 117 نفر از کارکنان درمانی بیمارستان هفده شهریور آمل در سال 1392 مورد مطالعه قرار گرفتند. میزان آنتی‌بادی ضد آنتی ژن سطحی هپاتیت B با روش الیزا روی نمونه سرمی آن‌ها اندازه‌گیری شد و نتایج با توجه به مدت زمان سپری شده از واکسیناسیون، سن و جنس مورد تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت. استنتاج: یافته‌های این مطالعه حاکی از آن است که انجام واکسیناسیون علیه هپاتیت B، تضمین کننده ایمنی کامل و مادام العمر افراد واکسینه شده نیست و ایمنی ایجاد شده در زنان بیش‌تر بوده و تحت تأثیر مدت زمان طی شده از آخرین دوز واکسن قرار دارد.
متن کامل [PDF 138 kb]   (2082 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: روانشناسی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.