سابقه و هدف: از جمله مسائل مهم در برقراری عدالت در سلامت، تأمین مناسب و یکسان دسترسی فضایی خدمات درمان عمومی برای اقشار مختلف جامعه است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی عدالت در سلامت با ارزیابی دسترسی فضایی شهروندان به مراکز بهداشتی- درمانی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) در شهر کرمانشاه می‌باشد. مواد و روش‌ها: روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است، داده‌ها شامل مراکز بهداشتی- درمانی موجود و اطلاعات جمعیتی بلوک‌های آماری سال 1390 شهر کرمانشاه می‌باشد که با استفاده از شعاع عملکردی استاندارد 700 متر برای هر مرکز، میزان مساحت، تعداد خانوار و جمعیت دارای دسترسی و فاقد دسترسی به مراکز بهداشتی- درمانی در نرم افزار Arc/GIS تعیین گردیده است. یافته‌ها: داده‌ها نشان داد که از کل مساحت بلوک‌های شهر کرمانشاه 70/63 درصد فاقد پوشش مراکز بهداشتی- درمانی می‌باشند 132871 خانوار در شهر کرمانشاه فاقد دسترسی به مراکز بهداشتی- درمانی هستند و این در حالی است که از تعداد 109440 خانوار دارای دسترسی، 35009 خانوار دارای دسترسی به 2 و 3 مرکز بهداشتی- درمانی می‌باشند همچنین 475128 نفر فاقد دسترسی به مراکز بهداشتی- درمانی هستند. استنتاج: توزیع فضایی مراکز بهداشتی- درمانی در سطح شهر کرمانشاه که به صورت نامتعادلی توزیع یافته است گویای عدم وجود فرصت برابر برای شهروندان در دسترسی به مراکز بهداشتی- درمانی در شهر کرمانشاه می‌باشد. و این امر مستلزم یافتن روشی عادلانه برای تعیین و سنجش نیاز است لذا استفاده از تکنیک‌های کارآمد در راستای تقویت تصمیم‌های مدیریتی از جمله نرم‌افزار GIS تا حدود زیادی این مسأله را مرتفع خواهد نمود.

واژه‌های کلیدی: عدالت درسلامت، مراکز بهداشتی- درمانی، سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)

متن کامل [PDF 167 kb]   (2693 دریافت)