سابقه و هدف: عنصر روی (Zn) در حفظ سلامتی انسان و در ساختار و عملکرد اکثر بافت های بدن بویژه سیستم ایمنی نقش بارزی دارد. این مطالعه به منظور مقایسه تاثیر احتمالی سمیت عنصر روی بر سلول های - B (راجی) و سلول های T (ولت- 4) در شرایط آزمایشگاهی انجام شد.
مواد و روش ها: با استفاده از تکنیک کشت سلولی، سلول های رده لنفوییدی راجی و مولت -4 در شرایط آزمایشگاهی در مجاورت غلظت های مختلف روی در زمان های متفاوت (12 تا 72 ساعت) در دمای 37 درجه سانتیگراد و 5 درصد Co2 انکوبه گردیدند. آنگاه میزان زنده ماندن و رشد سلول ها با رنگ آمیزی فلورسانس (رنگ آمیزی اتدیوم بروماید- آکریدین اورنج) بررسی شد. نتایج به دست آمده نرم افزارSPss (آنالیز واریانس و دانت) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: آنالیز آماری داده ها نشان داد که بین میزان زنده ماندن و رشد سلول ها در گروه های آزمون و شاهد تا غلظت 100 میکرومولار در ساعات 12 تا 72 اختلاف معنی داری وجود ندارد. اما در غلظت های 200 میکرومولار تا 500 میکرومولار بعد از 12 و 24 و ... ساعت انکوباسیون، میزان زنده ماندن سلول ها و رشد آن ها در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد، کاهش معنی دار یافت(p<0.05) .
استنتاج: ترکیبات روی بررده سلولی راجی و مولت-4 دارای اثر سمیت «وابسته به مقدار» بوده و احتمالا در آینده می توان از آن در تنظیم سیستم ایمنی استفاده نمود.