سابقه و هدف: در مورد رابطه سببی بین بیماری سلیاک و روان پریشی، نظرات ضد و نقیضی خواهد داشت. یکی از دلایل اختلاف شیوع بیماری اسکیزوفرنیا در کشورهای مختلف به تفاوت نوع رژیم غذایی در مصرف غلات و گندم نسبت داده شده است. مواردی نیز گزارش شده که علایم روان پریشی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا با رعایت رژیم فاقد گلوتن، بهبود یافته است. همچنین در برخی تحقیقات، عنوان شده است که ابتلا به سلیاک احتمال ابتلا به اسکیزوفرنیا را افزایش می دهد. هدف از این مطالعه، بررسی رابطه روان پریشی با سلیاک بوده است.
مواد و روش ها: 13 فرد مبتلا به سلیاک با 26 فرد سالم (شاهد) که از نظر سن و جنس، میزان استرس دریافت شده و عدم ابتلا به بیماری تیروییدی همسان بودند، بررسی شدند. مصاحبه کامل روان پزشکی نیمه ساختار یافته برمبنای IV-DSM با تاکید بر روان پریشی و سابقه خانوادگی روان پریشی، معاینه عصبی برای تعیین علایم عصبی ظریف و اندازه گیری سطح سرمی گیرنده IL-2 در دو گروه انجام شده و با هم مقایسه شد.
یافته ها: در هیچ کدام از دو گروه علایمی از روان پریشی یافت نشد. امتیازات علایم عصبی ظریف و سطح سرمی گیرنده IL-2 نیز در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. در گروه مورد، دو نفر سابقه خانوادگی روان پریشی در اقوام درجه یک داشتند که در گروه شاهد، چنین سابقه ای وجود نداشت. سطح سرمی گیرنده IL-2 در مبتلایان به سلیاک که رژیم گلوتن را رعایت می کردند با مبتلایان به سلیاک که رژیم فاقد گلوتن را رعایت نمی کردند، تفاوت معنی دار داشت(P=0.05) .
استنتاج: در این پژوهش، روان پریشی در مبتلایان به سلیاک بیش تر از گروه شاهد نبود. همچنین عدم تفاوت سطح سرمی گیرنده IL-2 در گروه شاهد و مورد نیز دور از انتظار ما بود. توصیه می شود بررسی با نمونه های بیش تر و یا بررسی مجدد بر روی همین نمونه ها در چند سال بعد، صورت گیرد.