سابقه و هدف: فلزات سنگین از جمله کروم، نیکل و روی رایج ترین آلاینده های موجود در فاضلاب صنایع آبکاری و گالوانیزه بوده که به دلیل غیر قابل تجزیه بودن، موجب آلودگی محیط زیست می شوند. هدف این مطالعه بررسی کارایی حذف کروم، نیکل، روی و کدورت از فاضلاب واقعی صنایع آبکاری و گالوانیزه از طریق فرآیند الکتروکوآگولاسیون است. مواد و رو شها: این مطالعه تجربی در مقیاس آزمایشگاهی و با استفاده از چهار الکترود آلومینیومی با آرایش موازی 10 سانتیمتر و ضخامت یک میلیمتر انجام شده است. بر روی هر یک از الکترودها، 6 سوراخ به × و ابعاد هر الکترود 5 0 سانتیمتر در نظر گرفته شد. نمونه ها از فاضلاب صنایع مزبور به صورت لحظهای برداشت و به صورت نمونه / قطر 7 برای pH= برای فاضلاب آبکاری و 9 (pH= و اسیدی ( 3 (pH=7/ های واقعی ( 2 pH مرکب در آمد. این پژوهش در 60 و 80 دقیقه انجام شد. ،40 ، فاضلاب گالوانیزه، در ولتاژ برابر 30 ولت و زمان های واکنش 20 یافته ها: غلظت کروم و نیکل در نمونه فاضلاب آبکاری به ترتیب 45 و 50 میلیگرم در لیتر و فلز روی در نمونه های فاضلاب گالوانیزه 210 میلیگرم در لیتر به دست آمد. میزان کدورت در نمون ههای فاضلاب آبکاری و گالوانیزه به ترتیب در زمان تماس 80 دقیقه به pH= و فلز روی در 9 pH= بود. بیشترین راندمان حذف نیکل و کروم در 4 NTU 250 و 200 95 و 94 درصد به دست آمد. حداکثر کارایی حذف کدورت در فاضلاب آبکاری 97 درصد و در فاضلاب /6 ، ترتیب 98 95 درصد به دست آمد. / گالوانیزه 3 استنتاج: فرآیند انعقاد الکتریکی، یک فناوری مؤثر، اقتصادی و سریع برای تصفیه فاضلاب صنایع آبکاری و گالوانیزه است.

واژه‌های کلیدی: فاضلاب آبکاری، فاضلاب گالوانیزه، فلز سنگین، کدورت، الکتروکوآگولاسیون

متن کامل [PDF 610 kb]   (2652 دریافت)