سابقه و هدف: سوابق مطالعاتی نشان می دهند مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری ها ممکن است با پایداری آن ها دربرابر ایمنی طبیعی مرتبط باشد. در مطالعه قبلی ما، حساسیت آنتی بیوتیکی مننگوکوک های جدا شده از نمونه بیماران کمتر از ایزوله های مربوط به حاملین سالم بود. به منظور ارزیابی رابطه فوق الذکر در نایسریا مننجایتیدیس (مننگوکوک)، در یک مطالعه مورد-شاهدی مقاومت این باکتری در برابر عوامل ایمنی طبیعی در شرایط برون-تنی بررسی شد.
مواد و روش ها: مجموعا 18 ایزوله مننگوکوک، 6 ایزوله مقاوم به آنتی بیوتیک در گروه مورد و 12 ایزوله مربوط به ترشحات حلق حاملین سالم در گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. پایداری دو گروه در رقت های سریالی سرم های انتخابی و غیر انتخابی باآزمایش های) SIC غلظت سرمی مهار کننده) و SBC(غلظت سرمی کشنده،SBA(کشندگی سرم رقیق نشده) انجام شد. در آزمایش WBA، تداوم گروه مورد و شاهد در فواصل زمانی مشخص در خونِ کامل تازه آزمایش شد. به منظور مقایسه، از سویه استاندارد مننگوکوک و دو باکتری دیگر (استافیلوکوک و اشریشیا کلای) در مقاطع مختلف استفاده گردید.
یافته ها: مقاومت هر دو گروه در برابر سرم های انتخابی در آزمایش هایSIC وSBC یکسان بود. میانگین عیار به دست آمده معادل یک دوم بود. رشد گروه مورد در رقت 512/1 و گروه شاهد در رقت 1024/1 در برابر سرم های غیر انتخابی متوقف شد. درWBA ، کاهش جمعیت گروه مورد در مقایسه با گروه شاهد سیر کندتری داشت.
استنتاج: نتایج به دست آمده از بررسی های مربوط به رابطه مقاومت آنتی بیوتیکی و مقاومت در برابر ایمنی طبیعی در باکتر ی ها، یکسان نبوده است. از میان آزمایش های مورد استفاده در این پژوهش،WBA توانست رابطه فوق را بهتر به نمایش بگذارد.