سابقه و هدف: مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم درنوزدان یکی از علایم مهم زجر جنینی و علت مستقیم آسپیراسیون مکونیوم می باشد. نوزادان آغشته به مکونیوم در معرض تشنج و عقب ماندگی ذهنی و فلج مغزی قرار می گیرند. هدف از این مطالعه تعیین شیوع مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم و برخی از عوامل خطر آن در شهرهای بابل و رامسر می باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 2014 نوزاد زنده متولد شده در زایشگاه های بابل و رامسر در سال های 76-77 انجام گرفته است. اطلاعات آن به صورت مصاحبه، مشاهده، و معاینه مادر و نوزاد جمع آوری شده است. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از آزمون کای دو و نسبت شانس (OR) عوامل خطر زا با استفاده از مدل رگرسیون خطی انجام گرفته است.
نتایج : از 2014 نمونه مورد مطالعه، 31/10 درصد MSAF بودند. نسبت شانس (OR=4.2) اثر FHR بر MSAF با سطح اطمینان 95 درصد 4.8) و (CI=3.5 و P=0.000 اختلاف معنی دار بوده است.
استنتاج: با توجه به شیوع بالای MSAF و ارتباط افت FHR با دفع مکونیوم در هر زایمان با مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم مخصوصاً همراه با افت FHR مراقبت جدّی نوزاد و ساکشن نازوفارنکس و اروفارنکس پس از زایمان سر و قبل از زایمان تنه حتما انجام گردیده و پس از تولد با آمادگی تیم احیا در نوزادان آغشته به مکونیوم غلیظ و بی حال ساکشن نای انجام گیرد.