سابقه و هدف: امروزه برای کمک به ترمیم آسیب های پوستی نظیر سوختگی ها، زخم های مزمن دیابتیک یا زخم های مزمن ناشی از جراحی، از کشت کراتینوسایت ها و پیوند آن ها به محل ضایعه استفاده می شود. در این روش باید پیوستگی لازم برای کشت سلول های اپیدرمال در شرایط آزمایشگاه ایجاد شود. به این منظور در این تحقیق از روش ساده کاشت اپیدرم به همراه محیط کشت بدون سرم که در آن نیازی به فیبروبلاست های 3T3 وجود ندارد، استفاده شد.
مواد و روش ها: قطعه کوچکی از پوست موش صحرایی را در تریپسین قرار داده و درم را از اپیدرم جدا نمودیم. سپس اپیدرم را به قطعات یک میلی متری تقسیم کرده و در یک فلاسک کاشتیم. پس از گذشت نیم ساعت، روی قطعات اپیدرم، محیط کشت بدون سرم افزوده و هر دو روز یک بار محیط کشت را تعویض کردیم. پس از 21 روز تقریبا 70 درصد سطح فلاسک توسط کراتینوسایت ها پوشانیده شد. این کراتینوسایت ها پس از دو بار پاساژ در تانک ازت ذخیره شدند.
یافته ها: کشت خالص کراتینوسایت به آسانی به روش کاشت اپیدرم و بدون استفاده از سرم های با منشا حیوانی و نیز لایه تغذیه کننده به دست آمد.
استنتاج: کاشت اپیدرم در محیط کشت بدون سرم یک روش ساده برای جداسازی کراتینوسایت های اتولوگ از قطعه کوچکی پوست می باشد که در آینده می توان از این روش برای کشت کراتینوسایت های انسانی جهت ترمیم زخم ها استفاده کرد.