سابقه و هدف: افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی است که منجر به عوارض شایان توجهی برای قشر فعال جامعه می شود. در متون سنتی به اثرات ضدافسردگی گل سرخ اشاره شده است، ولی تاکنون تحقیق علمی در این زمینه انجام نشده است. هدف مطالعه حاضر تعیین اثرات ضدافسردگی این گیاه می باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه بر روی موش های آزمایشگاهی با آزمون شنای اجباری انجام شد و اثرات گل سرخ با غلظت های مختلف با اثرات دارونما و آمفتامین مقایسه گردید.
یافته ها: قطره گل سرخ با غلظت 5 درصد فاقد اثر ضدافسردگی بود، ولی غلظت های 10 درصد، 20 درصد و 40 درصد به طور معنی داری در مقایسه با دارونما افسردگی را کاهش داد که مشابه تاثیر آمفتامین بود.
استنتاج: نظر به این که اثر ضدافسردگی قطره گل سرخ مانند آمفتامین به صورت حاد و با فاصله کم ظاهر شده است، احتمالا این تاثیر ناشی از تغییر آزادسازی نورآمین ها می باشد.