سابقه و هدف: توجه به مسائل شغلی پرستاران شاغل در مراکز اورژانس که در مواقع اضطراری با جان انسانها سر و کار دارند، بسیار مهم است. با توجه به این که بار ذهنی کار، عاملی تاثیرگذار بر سلامت و کارایی افراد است، هدف از انجام این مطالعه بررسی بار ذهنی کار و عوامل موثر بر آن در پرستاران بخش اورژانس بود.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال 1393 در پرستاران مراکز اورژانس در شهرستان اصفهان انجام شد. اطلاعات از طریق سرشماری از 230 نفر در 7 مرکز اورژانس با استفاده از پرسشنامه 2 بخشی شامل مقیاس بار ذهنی کار ناسا (NASA-TLX) و اطلاعات شخصی جمعآوری شد. دادهها با استفاده نرمافزار SPSSv16 و آزمونهای آماری تیتست، آنالیز واریانس یکطرفه و ضریب همبستگی پیرسون مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: میانگین بار ذهنی کار 92/11±44/66 برآورد شد. نمره تلاش 43/19±00/80 و ناامیدی 08/26±47/34 به ترتیب بیشترین و کمترین میزان را به خود اختصاص دادند. ارتباط معنیداری بین سن، سابقه کار، جنس و شیفت کاری با بار ذهنی کار وجود نداشت (05/0
p).
استنتاج: بار ذهنی کار پرستاران بخش اورژانس بالاست و انجام اقداماتی در جهت کاهش بار ذهنی کار و بهبود وضعیت روانی و ذهنی پرستاران این بخش ضروری است.