دوره 25، شماره 128 - ( شهریور 1394 )                   جلد 25 شماره 128 صفحات 107-97 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (8473 مشاهده)

چکیده سابقه و هدف: استافیلوکوک اورئوس یکی از مهم‌ترین عوامل عفونت جامعه و بیمارستان است. آمینوگلیکوزیدها عوامل باکتری کش قدرتمندی هستند که اغلب به صورت ترکیبی همراه با بتالاکتام‌ها یا گلیکوپپتیدها در درمان عفونت‌های استافیلوکوکی مصرف می‌شوند. هدف اصلی تحقیق حاضر تعیین فراوانی ژن aac(6΄)-Ie/aph(2˝) کدکننده یکی از مهم‌ترین آنزیم‌های تغییردهنده آمینوگلیکوزیدها به همراه ژن mecA است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 174 , MRSA جدا شده از نمونه‌های مختلف بالینی، برای تعیین مقاومت دارویی به آنتی‌بیوتیک‌ها با روش کربی بوئر انجام شد. وجود MRSA با گذاشتن دیسک‌های آنتی‌بیوتیکی اگزاسیلین و سفوکسیتین مورد بررسی قرار گرفت. سپس DNA جدا شده از MRSA برای یافتن ژن‌های mecA و ژن مقاومت به آمینوگلیکوزیدها aac(6΄)-Ie/aph(2˝) به روش PCR مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد تمامی جدایه‌ها به اگزاسیلین و سفوکسیتین مقاوم بودند و پس از آن بیش‌ترین وکم‌ترین مقاومت به ترتیب به اریترومایسین با 1/85 درصد و کوتریموکسازول با 7/24 درصد مشاهده شد. در PCR 100 درصد سویه‌ها از نظر ژن mecA و 77 درصد جدایه‌ها نیز از نظر حضور ژن aac(6΄)-Ie/aph(2˝) مثبت بودند. استنتاج: بررسی‌ها نشان داد که در ایزوله MRSA درصد شیوع ژن‌های مقاومت به آمینوگلیکوزیدها روبه افزایش است.

متن کامل [PDF 708 kb]   (5077 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: روانشناسی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.