سابقه و هدف: هدف از این مطالعه، برآورد بقای بدون بیماری، در بیماران زن مبتلا به سرطان پستان و تعیین اثرعوامل خطر می‌باشد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه کوهورت گذشته نگر، پرونده 377 بیمار که طی سال‌های 1385 الی 1390به بیمارستان امید مشهد مراجعه کرده بودند، به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب گردید. وضعیت بیماران تا فروردین 1393 مورد پیگیری قرار گرفت. تحلیل داده‌ها با نرم افزار آماری SAS 9.3 و با روش رگرسیونی نیمه پارامتری کاکس، با تعیین متغیر وابسته زمان پس از جراحی تا رخداد اولین عود یا متاستاز انجام گرفت.

یافته‌ها: از میان 377 بیمار با میانگین سنی 49 سال، 249 نفر (66 درصد) عدم رخداد متاستاز و 128 نفر (34 درصد) رخداد متاستاز داشته‌اند. با روش ناپارامتری کاپلان مایر، احتمال بقای بدون بیماری برای 2920 روز پیگیری معادل 8 سال، 5/52 درصد با میانه 6 سال و سه ماه محاسبه گردید. بین میزان بقا بدون بیماری، برای بیماران با اندازه‌های متفاوت تومور و تعداد غدد درگیر تفاوت معنی‌دار وجود داشت (01/0>p). افزایش خطر عود یا متاستاز بیماری، با افزایش اندازه تومور، افزایش تعداد گره‌های لنفی درگیر وافزایش میزان نشانگر سرطان (u/ml(Cancer Antigen 15-3 (CA 15-3) قبل از عود، در ارتباط است. نسبت شانس بروزخطر متاستاز بیماری به‌طور همزمان با کنترل سایر متغیرها، به ازای هر واحد افزایش در اندازه تومور، 19درصد، به ازای افزایش هر یک گره لنفی درگیر،10 درصد و به ازای هر واحد افزایش در میزان نشانگر u/ml CA 15-3، 6/0 درصد افزایش می‌یابد.

استنتاج: بر اساس نتایج، افزایش نشانگرCA 15-3  در کنار اندازه تومور و تعداد غدد درگیر، به عنوان عوامل پیش‌آگهی‌دهنده خطر بروز متاستاز یا عود تعیین شدند.