دوره 27، شماره 154 - ( آبان 1396 )                   جلد 27 شماره 154 صفحات 50-38 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (4702 مشاهده)
سابقه و هدف: یکی از مشکلات عمده مربوط به شیمیدرمانی، بروز مقاومت در برابر داروهای ضد سرطان است. گزارشهای اخیر، وجود ارتباط میان بروز سیکلواکسیژناز- 2 (COX-2) (Cyclooxygenase-2) و توسعه فنوتیپ مقاومت چند دارویی (MDR) (Multidrug resistance) را نشان دادهاند. COX-2 به طور مداوم در سلولها بیان نمیشود، بلکه بیان آن توسط سیگنالهای التهابی، فاکتورهای رشد و سیتوکینها در محل التهاب القاء میشود. جهت بررسی ارتباط میان بیان COX-2 و ترانسپورترهای MDR در شرایط in vitro به سلولهایی نیاز است که این پروتئین را به صورت مداوم بیان کنند. این مطالعه با هدف القاء بیان مداوم COX-2 در رده سلولی سرطان پستان انسان MCF7 و MCF7/MX انجام گرفت.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، پلاسمید حاوی توالی COX-2 در سلول های باکتری اشرشیا کولی کلون شد، سپس پلاسمید خالص سازی شده توسط فرآیند لیپوفکشن با کمک معرف فیوژن 6 به رده سلولی MCF7 و MCF7/MX انتقال یافت. در آخر محتوی پروتئینی به دست آمده از سلولهای ترانسفکت شده طی فرآیند وسترن بلات جداسازی و بیان پروتئین COX-2 در آنها مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که سلولهای MCF7 ترانسفکت شدهای که نسبت حجم فیوژن 6 به DNA در آنها 3:1 است و محیط حاوی جنتیسین 24 ساعت بعد از پاساژ به آنها افزوده شده است، بیشترین میزان بیان پروتئین COX-2 را داشت. همچنین در سلولهای MCF7/MX نیز بیان COX-2 در سلولهای ترانسفکت شدهای که نسبت حجم فیوژن 6 به DNA در آنها 3:2 بود، نسبت به کنترل افزایش یافت (P<0.05).
استنتاج: در حقیقت سطح بیان ژن مورد نظر بسته به رده سلولی و شرایط کشت متفاوت است و افزایش میزان DNA لزوما منجر به افزایش کارایی ترانسفکشن نمیشود.
 
متن کامل [PDF 1407 kb]   (1426 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: بیوتکنولوژی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.