سابقه و هدف: مننژیت یک بیماری عفونی می‌باشد که در صورت همه‌گیری در میان افراد جامعه به‌خصوص در خوابگاه‌ها، آسایشگاه‌ها و مدارس، مرگ و میر زیادی را سبب می‌شود. این مطالعه با هدف تعیین الگوی توزیع مکانی مننژیت در ایران با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی انجام شد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه به‌صورت توصیفی بر اساس دادهای موجود می‌باشد. ابتدا داده های بروز مننژیت باکتریال مربوط به سال 1392 از 30 استان، در فرم های استاندارد بررسی اپیدمیولوژیک موارد بیماری از مرکز مدیریت بیماری‌ها اخذ شد و میزان بروز کشوری بیماری محاسبه گردید پس از ورود داده‌ها در صفحات اکسل و پردازش در بانک اطلاعاتی مکان- مرجع در نرم افزار 3/9 ArcGIS، نقشه های توزیع استانی بیماری به صورت خروجی از سیستم گرفته شد.

یافته‌ها: موارد مننژیت باکتریال گزارش شده طی سال 1392 از تمام استان‌های کشور 8411 نفر بوده است. از این تعداد 3 درصد قطعی، 22 درصد محتمل و 75 درصد مظنون بودند. از میان مواردگزارش شده7/40 درصد مونث و بقیه مذکر بودند. از نظر پراکندگی جغرافیایی بیش‌ترین موارد گزارش شده مننژیت از استان‌های قزوین، مازندران (بابل) و کردستان بوده است.

استنتاج: بر اساس نقشه‌ها به نظر می‌رسد استان های قزوین، مازندران و کردستان یا بیش‌تر در معرض خطر مننژیت باکتریال قرار دارند یا این‌که نظام مراقبت بیماری در این استان‌ها پویاتر بوده و گزارش‌دهی بیماری به طور کامل‌تر به مرکز مدیریت بیماری‌ها و اداره بیماری‌های قابل پیشگیری با واکسن انجام می‌شود.