سابقه و هدف: لیکن پلان دهانی بیماری شایعی است که در بعضی مطالعات به عنوان ضایعه پیش بدخیم مطرح شده و توانایی تبدیل شدن به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان را دارد. هدف این مطالعه بررسی شیوع تغییرات بدخیمی در بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی بود.
مواد و روش ها: این مطالعه گذشته نگر شامل 386 بیمار مبتلا به لیکن پلان بود که بر اساس معیار WHO در فاصله زمانی سال ‌های 1385 تا 1388 در شیراز انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفته بودند.
یافته ها: چهار نفر از 386 بیمار (1.03 درصد)، شامل یک مرد و سه زن، تغییرات بدخیمی نشان دادند. تمام تغییرات بدخیمی در انواع قرمز رنگ لیکن پلان دیده شد و زبان شایع‌ ترین مکان درگیری بود.
استنتاج: نتایج مطالعه حاضر فرضیه افزایش ریسک تغییرات بدخیمی در لیکن پلان دهانی را تایید می ‌کند و بر این اساس پیشنهاد می ‌شود که بیماران به صورت سالیانه مونیتور شوند تا در صورت ایجاد تغییرات بدخیمی در مراحل اولیه تشخیص داده شود.