سابقه و هدف: بیماری‌های غضروف مفصلی در همه‌ی جوامع شیوع فراوانی دارد و در اکثر موارد غضروف آسیب دیده قادر به ترمیم نمی‌باشد. روش‌های درمانی حمایتی با مشکلات زیادی همراه است. بنابراین سلول درمانی به‌عنوان درمان قطعی مورد نیاز می‌باشد. یکی از بهترین و در دسترس‌ترین منابع سلولی، سلول‌های بنیادی مشتق از بافت چربی است که با تکنیک‌های مهندسی بافت به سلول‌های غضروفی تمایز می‌یابد. روش کشت سلول در تمایز غضروفی نقش کلیدی دارد. هدف از این مطالعه مقایسه پتانسیل کندروژنز سلول‌های بنیادی مشتق از بافت چربی انسانی در دو سیستم کشت تک لایه و ریز توده بود.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی سلول‌های بنیادی از بافت چربی زیر جلدی جدا شدند. سلول‌های بنیادی مشتق از بافت چربی در دوروش کشت سه بعدی (ریز توده) و تک لایه‌ای با محیط تمایزی کندروژنیک برای 14 روز کشت داده شدند. مورفولوژی سلول‌ها با استفاده از میکروسکوپ معکوس مشاهده شد. تمایز کندروژنیک با دو روش هیستولوژیکی و ایمونوسیتوشیمی ارزیابی شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد در سیستم کشت ریز توده، میزان سنتز پروتئین کلاژن نوع 2 بیش‌تر بود. همچنین گلیکوزآمینوگلیکان بیش‌تری در ماتریکس خارج سلولی ترشح شد.

استنتاج: با توجه به نتایج این مطالعه می‌توان گفت که سیستم کشت ریز توده (Micromass) شرایط مناسب‌تری برای تمایز کندروژنیک نسبت به کشت تک لایه‌ای (Monolayer) دارد.