سابقه و هدف: مهارت‌های هوش هیجانی، یکی از عواملی است که می‌تواند به ایجاد و افزایش رضایت زناشویی زوجین کمک نماید. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر آموزش مهارت‌های مبتنی بر هوش هیجانی بر میزان رضایت زناشویی زوجین دانشجو است.

مواد و روش‌ها: در این روش نیمه تجربی، 60 دانشجوی متأهل در مقطع کارشناسی دانشگاه مازندران، به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. گروه آزمون تحت آموزش 15 مهارت مرتبط با هوش هیجانی قرار گرفتند.  قبل و بعد از این دوره آموزشی، از هر دو گروه (آزمایش- گواه)، آزمون‌های هوش هیجانی و رضایت زناشویی اخذ گردید و نتایج آزمون‌ها مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.

یافته‌ها: سطح هوش هیجانی آزمودنی‌هایی که در این دوره آموزشی شرکت کرده بودند (21/43±7/343) در مقایسه با آغاز دوره (66/44± 76/327) و هم‌چنین به نسبت آزمودنی‌هایی که این دوره را نگذرانده بودند (39/35±63/336) تغییر قابل توجه‌ای نشان داد (000/0= p). هم‌چنین برگزاری این دوره آموزشی توانست بر میزان رضایت زناشویی گروه آزمایش نیز بیافزاید (002/0= p).

استنتاج: کسب مهارت‌های مبتنی بر هوش هیجانی می‌تواند به میزان زیادی از مشکلات زناشویی و رشد نگران‌کننده طلاق در جامعه به ویژه در جامعه دانشجویان کاسته و بر میزان رضایت زناشویی آن‌ها بیافزاید.