سابقه و هدف: سرطان کولورکتال سومین سرطان شایع در مردان و چهارمین در زنان می‏باشد. میزان شیوع آن در حال حاضر خصوصاً در ایران در حال افزایش است. ریسک فاکتورهای متعددی بیان شده است، ولی در سال‏های اخیر نقش کموکاین‏ها خصوصاً CXCR4 برجسته می‏باشد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین ویژگی‏های کلینیکوپاتولوژیک بیماران و نیز وضعیت عود، متاستاز و مرگ ناشی از سرطان مربوطه با بروز مارکر CXCR4 می‏باشد.

مواد و روش‌ها: بروز مارکر کموکاینی CXCR4 بر روی 50 بلوک پارافینه در قسمت بافت تومورال و بافت سالم مجاور به عنوان شاهد از طریق روش ایمونوهیستوشیمی مورد مطالعه قرار گرفت.

یافته‌ها: 50 نمونه سرطان کلورکتال (25 مرد و 25 زن) با میانگین سنی 57/64±9/13 سال شامل 47 آدنوکارسینوما و 3 موسینوس کارسینوما بود. بروز مارکر در 21 مورد (42 درصد) منفی، در 18 مورد (36 درصد) سیتوپلاسمیک، در 9 مورد (18 درصد) نوکلئار و در 2 مورد (4 درصد) سیتوپلاسمیک و نوکلئار بود. به طور مشخصی، ارتباط بروز  CXCR4₄با عود از نظر آماری معنی‏دار شد (3/0=p) ولیکن بیان مارکر با سایر پارامترهای کلینوپاتولوژیک ارتباط معنی‏داری نشان نداد.

استنتاج: در طی بررسی انجام شده بر روی مارکر کموکاینی CXCR4، ارتباطی بین بروز آن و عود تومور مشاهده شد. بنابراین شاید بتوان در آینده پس از بررسی روی نمونه های بیش تری از این نوع کموکاین، به عنوان مارکر پیشگویی‏کننده عود کنسرهای کولورکتال استفاده کرد.