سابقه و هدف : با توجه به این‌که محققین بافت‌شناس، غدد فوق کلیوی را بیش‌تر با روش‌های ایمنی- بافتی- شیمیایی بررسی نموده‌اند و در مورد زنجیره‌های گلیکوکونژوگه سطح سلولی آن‌ها کم‌تر تحقیق به عمل آمده ، بر آن شدیم تا با مشخص نمودن قند یا قندهای انتهایی زنجیره های گلیکوکونژوگه سطح سلول های کرومافینی در حال تکامل موجود در ناحیه مرکزی، غدد فوق کلیوی جنینی را مورد بررسی قرار دهیم.
مواد و روش ها : تعداد 212 سر از جنین‌های 13 تا 20 روزه حاصل از جفت‌گیری 26 موش نروماده سوری نژاد Balb/c پس از طی مراحل پایداری بافتی، به طریق Serialsection به ضخامت 5 میکرومتر برش داده شدند. جهت رؤیت غدد فوق کلیوی و انتخاب مقطع مناسب ، برش ها ابتدا توسط روش هماتوکسیلین- ائوزین (H & Ë) رنگ‌آمیزی شدند و سپس برش‌های انتخابی با به‌کارگیری لکتین بافتی- شیمیایی، مورد بررسی میکروسکوپی قرار گرفتند.
یافته‌ها : از بین لکتین‌های ÔFÂ,WGÂ,VVÂ,PNÂ,MPÂ که مورد استفاده قرارگرفتند، لکتین MPÂ در روزهای مختلف جنینی، با شدت و ضعف وابسته به سن نمونه، افزایش و یا کاهش سلول‌های کرومافین، ناحیه‌ مرکزی غدد فوق کلیوی را مشخص کرد. در آ‏زمایش از لکتین PNÂ به عنوان شاهد مثبت استفاده گردید. سلول‌های کرومافینی به هیچ‌کدام از دیگر لکتین های مورد استفاده، پاسخی ندادند.
استنتاج : با توجــه به این‌که تنها لکتیــن MPÂ در روزهــای مورد مطالعــه جنینــی، با سلول‌هــای کرومافینی قسمت مرکــزی غدد فــوق کلیــوی واکنش نشان داده است و این لکتیـن به طور اختصاصی در سطح سلـول به گیرنــده (Galactos-N-Âcetyl Galactosamine) Gal-GalNÂc متصل می‌گردد، پیشنهاد می‌شود که قند انتهایی Gal-GalNÂc به عنوان گیرنده فاکتورهای القایی تکامل و عامل کلیدی در تکامل سلول‌های کرومافین در ناحیه‌ی‌ مرکزی غدد فوق کلیه، در نظر گرفته شود.