سابقه و هدف: دیابت ملیتوس یکی از شایع‌ترین بیماری‌های متابولیک است که در حال حاضر، بیش از 280 میلیون نفر در جهان به آن مبتلا هستند. گل گندم دارای خواص آنتی‌اکسیدانی است و در طب سنتی از آن به عنوان پایین آورنده قندخون استفاده می‌گردد. این مطالعه با هدف تعیین میزان تغییرات بیوشیمیایی سرم و تغییرات هیستوپاتولوژی کلیه در موش‌های صحرایی دیابتی تحت تیمار با عصارۀ هیدروالکلی گل گندم انجام گردید.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 60 سر موش صحرایی نر ویستار، در 5 گروه 12 سری تقسیم و پس از القای دیابت با آلوکسان به مدت 8 هفته با عصاره هیدروالکلی گل گندم تحت تیمار قرار گرفتند. در پایان مطالعه، حیوانات بیهوش و پس از خونگیری، میزان قند، کراتنین و اوره سرم و کاتالاز بافت کلیه اندازه‌گیری و لام‌های تهیه شده از نظر تغییرات هیستوپاتولوژی مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته‌ها: در گروه دریافت‌کنندۀ عصاره گل گندم با دوزاژ 800 mg/kg، تغییرات هیستوپاتولوژی در همه شاخص‌های مورد بررسی، همانند گروه کنترل سالم و در گروه mg/kg 400، فقط تغییرات خفیف توبولار و بقیۀ شاخص‌های مورد بررسی مانند گروه کنترل سالم بود. نتایج بیوشیمیایی سرم نیز نشان داد میزان کراتینین در گروه دریافت‌کنندۀ عصاره گل گندم mg/kg 800، و مقدار اوره در گروه mg/kg 400، به‌طور معنی‌داری در مقایسه با گروه سالم بیش‌تر بود (05/0< p).

استنتاج: این عصاره می‌تواند از تغییرات بافت کلیه در موش صحرایی دیابتی جلوگیری نموده ولی جهت مصرف آن در افراد دیابتی نیاز به مطالعات بیش‌تر است.