سابقه و هدف: بتالاکتامازهای وسیع‌الطیف (ESBLs)، به عنوان گروهی از آنزیم‌های بتالاکتاماز، از عوامل مهم مقاومت دارویی چندگانه در اشریشیا کلی می‌باشند. ژن‌های تولید کننده بتالاکتامازهای وسیع‌الطیف معمولاً بر روی پلاسمیدها یا اینتگرون‌ها قرار دارند. هدف از این مطالعه، بررسی وجود آنزیم های بتالاکتامازهای وسیع‌الطیف بر روی اینتگرون کلاس I در اشرشیاکلی جدا شده از نمونه‌های بالینی بوده است.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی طی 3 ماه، 60 نمونه اشرشیاکلی از بیماران بستری در دو بیمارستان‌ آموزشی کرمان (افضلی‌پور و شفاء) جمع‌آوری و جدایه‌ها توسط آزمایش‌های میکروبیولوژیکی و بیوشیمیایی تایید شدند. حساسیت آنتی‌بیوتیکی با روش دیسک‌دیفیوژن آگار و تولید آنزیم‌های ESBL با استفاده از روش Double disc تعیین گردید. در نهایت حضور ژن‌های bla-SHV, bla-TEM, intI و bla-CTX-M توسط PCR شناسایی شدند. آنالیز اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون Chi-square انجام گرفت.

یافته‌ها: براساس یافته‌های به دست‌آمده، بیش‌ترین و کم‌ترین درصد حساسیت، به ترتیب مربوط به آمیکاسین و ایمی‌پنم (3/3 درصد) و آمپی‌سیلین (6/66 درصد) بود. از مجموع 60 نمونه، 3/43 درصد جدایه‌ها دارای مقاومت دارویی چندگانه بودند. از مجموع 60 جدایه، 45 درصد از جدایه‌ها تولیدکننده ESBL بودند. فراوانی ژن‌های bla-TEM، bla-CTX-M ‏و bla-SHV در جدایه‌های اشرشیاکلی به ترتیب 07/74 درصد، 9/69 درصد و 4/7 درصد بودند. در این مطالعه 60 درصد جدایه‌ها دارای اینتگرون کلاس I بودند.

استنتاج: در این مطالعه ارتباط معنی‌داری بین اینتگرون کلاس I و آنزیم‌های ESBLs مشاهده شد که این ارتباط می‌تواند نشان‌دهنده حضور ژن‌های ESBLs بر روی اینتگرون کلاس I و انتقال سریع این ژن‌ها در باکتری باشد.