سابقه و هدف: آلودگی هوا به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل زیست محیطی تهدیدکننده سلامت انسان، علاوه بر اثرات مخرب بر محیط زیست، سبب اثرات بهداشتی کوتاه و بلندمدت و بیماری‌های مختلف می‌گردد. مطالعه حاضر با هدف کمی‌سازی و برآورد پیامدهای بهداشتی منتسب به آلاینده‌‌های ازن، دی‌اکسید نیتروژن و دی‌اکسید گوگرد در هوای کلان‌ شهر تهران با استفاده از مدل AirQ انجام گرفت.

مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی در سال 1393 در کلان شهر تهران می‌‌باشد. ابتدا داده‌‌های ساعتی آلاینده‌‌ها از شرکت کنترل کیفیت هوای شهر تهران و اداره کل محیط‌ زیست تهران دریافت گردید. سپس طبق معیارهای WHO، اعتبار سنجی گردیده و شاخص‌های آماری مورد نیاز جهت کمی‌سازی اثرات بهداشتی محاسبه گردید و داده‌های پردازش ‌شده در محیط اکسل به داده‌‌های ورودی و مورد نیاز نرم‌‌افزار AirQ تبدیل شد و مراحل کمی‌سازی اثرات با استفاده از نرم‌‌افزار انجام گرفت.

یافته‌ها: نتایج نشان داد بیش‌ترین تعداد تجمعی کل مرگ منتسب به آلاینده NO₂ با 1274 نفر و جزء منتسب 51/2 برآورده شده است. هم‌چنین بیش‌ترین موارد بستری شدن در بیمارستان به علت بیماری انسداد مزمن ریوی منتسب به آلاینده O₃، 240 نفر با جزء منتسب 54/2 می‌باشد. تعداد موارد سکته قلبی منتسب به SO₂، 225 نفر می‌باشد.

استنتاج: با توجه به روند رو به رشد آلودگی هوا و مرگ ‌و میر، اثرات بهداشتی و بیماری‌‌های ناشی از آن، انجام اقدامات و راه ‌حل‌های مؤثر در زمینه کنترل و کاهش آلودگی هوا در کلان‌ شهر تهران بسیار حائز اهمیت است.