سابقه و هدف: احساس امنیت پیش‌نیاز هرگونه توسعه‌ای در ارائه خدمت و ارتقا سلامت در بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی درمانی محسوب می‌شود. آگاهی از وضعیت احساس امنیت بیماران از طریق ابزاری مناسب می‌تواند نقش موثر در شناخت راهکارهای ارتقا کیفیت خدمات داشته باشد. لذا هدف مطالعه طراحی و اعتبارسنجی پرسشنامه احساس امنیت بیماران در بیمارستان می‌باشد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه روش‌شناسی در900 بیمار بیمارستان‌های منتخب استان مازندران انجام شده است. پرسشنامه 78 گویه و 11 عاملی براساس مقیاس لیکرت تنظیم و مورد تحلیل قرار گرفت. جهت بررسی روایی محتوایی از روش CVR و CVI و ارزیابی روایی سازه‌ای از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شده است و پایایی نیز از همسانی درونی عوامل به دست آمده (آلفای کرونباخ) استفاده گردید.

یافته‌ها: تنها 6 گویه فاقد روایی محتوایی مناسب بوده و براساس تحلیل عاملی اکتشافی؛ عامل اول (11 گویه) با بیش‌ترین بار عاملی 66/27، و عامل یازدهم (4 گویه) با کم‌ترین بار عاملی 54/1 می‌باشد. ضمناً همسانی درونی همه گویه‌ها بیش‌تر از 80/0 شده است.

استنتاج: پرسشنامه تدوین شده پرسشنامه‌ای روا و پایا می‌باشد که می‌توان از آن با هدف مشخص شدن عوامل مرتبط با تامین احساس امنیت در بیماران بستری استفاده نمود.