Mendeley  

Zotero  

Hassannia H, Abediankenari S, Ghaffari J, Rafiei A, Yazdani J, Jeivad F et al . Association between T Cell Immunoglobulin and Mucin Domain-1 Gene Polymorphisms with Allergic Rhinitis. J Mazandaran Univ Med Sci 2011; 21 (85) :2-8
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-829-fa.html

سابقه و هدف : رینیت آلرژیک یکی از اختلالات علامت‌دار بینی است که پس از تماس با آلرژن در افراد آتوپیک، القاء شده و سبب ایجاد التهاب وابسته به ÏgË در غشاهای پوشاننده بینی می‌گردد. علاوه بر عوامل محیطی، زمینه‌های ژنتیکی در استعداد ابتلا به این بیماری نقش دارند. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط پلی‌مورفیسم ژن کدکننده بخش‌های ایمونوگلوبولینی و موسینی نوع یک سلول T با بیماری رینیت آلرژیک بوده است.
مواد و روش ها : در یک مطالعه مورد- شاهدی، 155 بیمار رینیت آلرژیک و 163 فرد سالم انتخاب شدند. استخراج DNÂ ژنومیک از خون محیطی به روش Salting out و تعیین ژنوتیپ با روش PÇR-RFLP انجام شد. آنالیز وابستگی ژنوتیپ‌ها و آلل ها با بیماری در مقایسه با گروه کنترل، با استفاده از آزمون مربع کای و رگرسیون لجستیک دو طرفه محاسبه شد.
یافته ها : نتایج این مطالعه نشان داد که آلل Ç از پلی مرفیسم (Ç416G) و آلل Â از (Â1454G) در پروموتر ژن کدکننده بخش‌های ایمونوگلوبولینی و موسینی نوع یک سلول T ، با استعداد ابتلا به رینیت آلرژیک مرتبط می باشد. به عبارت دیگر، آلل Ç و آلل Â به ترتیب خطر ابتلا به رینیت آلرژیک را در بیماران نسبت به افراد کنترل 55/1 (041/0=P) و 64/1 (006/0=P) افزایش می دهد. علاوه براین میزان ÏgË و ائوزینوفیل خون در افراد دارای ژنوتیپ هموزیگوت ÇÇ 416- در مقایسه سایر پلی مورفیسم‌های بررسی شده از لحاظ آماری افزایش معنی‌داری داشت (05/0p<).
استنتاج : با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می‌رسد که پلی مورفیسم ناحیه پروموتور بخش‌های ایمونوگلوبولینی و موسینی نوع یک سلول T در آلل Ç موقعیت 416- و آلل Â در موقعیت 1454- در استعداد ابتلا و ژنوتیپ ÇÇ 416- در پاتوژنز بیماری رینیت آلرژیک موثر است.