سابقه و هدف: یکی از هدف های مهم بیهوشی خصوصا در جراحی های چشمی جلوگیری از افزایش فشار داخل چشمی(IOP) است. ازطرف دیگر به منظور تثبیت یک راه هوایی مطمئن در طی بیهوشی عمومی نیاز به لوله گذاری تراشه ای می باشد. مطالعات مختلفی باداروهای متعدد جهت مهار افزایشIOP در طی لوله گذاری تراشه و بیهوشی انجام گرفته است که بسیاری از آنها به راحتی در دسترس ما قرار ندارند. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر داروی قابل دسترس هالوتان با غلظت MAC2 قبل از القای وریدی همراه با پره اکسیژناسیون بر تغییرات IOP ناشی از لوله گذاری تراشه انجام گرفت.
مواد و روش ها: در یک مطالعه کار آزمایی بالینی(Clinical trial) و با روش نمونه گیری مستمر(Sequential) بعد از تایید کمیته اخلاقی شورای پژوهشی دانشگاه و رضایت بیماران، 102 بیمار 16 تا 65 سال ریسک ASAI و II بیهوشی که تحت جراحی الکتیوارتوپدی و عمومی قرار می گرفتند به طور تصادفی ساده به دو گروه هالوتان (مورد) و غیر هالوتان (شاهد) تقسیم شدند. گروه شاهد (51 نفر)، 8 دقیقه با اکسیژن صد درصد پره اکسیژنه شدند و با داروی مشابه فنتانیل، نسدونال و پاولون لوله گذاری شدند. گروه مورد در همه جهات مشابه گروه شاهد بودند و تنها در زمان پره اکسیژناسیون و هالوتان با غلظت برابر MAC دریافت کردند. IOP در قبل و بعد از لوله گذاری با تونومترشیوتز توسط فرد ثابتی اندازه گیری و ثبت شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری t‏ زوج و ANOVA استفاده شد.
یافته ها: در این مطالعه،IOP در قبل از لوله گذاری تراشه در دو گروه اختلاف نداشت (P<0.05) ولی در دقایق یک و پنج بعد از لوله گذاری اختلاف معنی دار بود P<0.001)، (P=0.001. این مطالعه نشان داد که بیشترین افزایش IOP در دقیقه اول بعد از لوله گذاری در گروه کنترل بود (42.68 درصد).
استنتاج: کنترل افزایش IOP در این مطالعه با هالوتان شاید به دلیل شلی بیشتر عضله خارج چشمی و تسریع در باز جذب مناسب تر زلالیه باشد. لذا در هنگام لوله گذاری تراشه پیشنهاد می شود قبل از القای بیهوشی وریدی حداقل به مدت 8 دقیقه همزمان با پره اکسیژناسیون از داروی سهل الوصول هالوتان با غلظت MAC برای بیمار استفاده شود.