سابقه و هدف: رزیستین، یک هورمون مترشحه از بافت چربی نقش مهمی را در تنظیم هموستاز انرژی و متابولیسم ایفا می‌کند. در این مطالعه، نقش یک فعالیت ورزشی طولانی مدت (بدون کنترل رژیم غذایی) را روی رزیستین سرم و مقاومت انسولین در مردان چاق میانسال ارزیابی گردید. مواد و روش‌ها: 32 مرد چاق میانسال به شیوه تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. سطوح ناشتایی گلوکز، انسولین و رزیستین سرم در شرایط قبل و بعد از سه ماه فعالیت ورزشی یا بی‌تمرینی به ترتیب در گروه‌های تجربی و کنترل اندازه‌گیری شدند. مقاومت انسولین با استفاده از مقادیر انسولین و گلوکز ناشتا محاسبه شد. آنالیز آماری با استفاده از روش تی مستقل و زوج انجام گرفت. یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری در سطوح پایه متغیرهای بیوشیمیایی و آنتروپومتریکی بین دو گروه مشاهده نشد (05/0p≥). همه پارامترهای آنتروپومتریکی در گروه تجربی در پی مداخله ورزشی کاهش معنی‌داری یافتند (05/0p<)، اما مقاومت انسولین و رزیستین سرم در این افراد بدون تغییر ماندند (05/0p≥). استنتاج: بر اساس یافته‌ها این‌گونه نتیجه‌گیری می‌شود که فعالیت ورزشی در غیاب رژیم ورزشی، اثری بر مقدار مقاومت انسولین و رزیستین سرم در افراد چاق ندارد.

واژه‌های کلیدی: فعالیت ورزشی، چاقی، رزیستین، مقاومت انسولین، رژیم غذایی

متن کامل [PDF 251 kb]   (3723 دریافت)