دوره 27، شماره 152 - ( شهریور 1396 )
جلد 27 شماره 152 صفحات 62-50 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (5477 مشاهده)
سابقه و هدف: سلامت روان مادر باردار نقش موثری در سلامت خود و ارتقاء زندگی خانواده دارد. مشارکت همسران از عوامل تاثیرگذار در ارتقاء سطح سلامت روان مادران باردار می‌باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش دلبستگی پدر-جنین بر سلامت روان مادران باردار انجام شده است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 60 مادرنخست باردار مر اجعه‌کننده به دو مرکز بهداشتی درمانی تحت پوشش شماره 5 مشهد و همسرانشان که واجد شرایط نمونه بودند انجام شد. نمونه‌گیری به روش در دسترس و با تخصیص تصادفی بود. جهت ارزیابی سلامت روان از پرسش‌نامه سلامت روان گلد‌برگ استفاده شد. پدران گروه مداخله در 3 جلسه 120 دقیقه‌ای آموزش دلبستگی(هفته‌ای یکبار) و به‌روش بحث گروهی شرکت کردند و تاثیر آن بر سلامت روان همسرانشان طی سه مرحله قبل، بلافاصله و 3 هفته بعد(پیگیری)بررسی شد. نتایج حاصل از پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و به کمک آمارهای توصیفی و استنباطی مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: از آن‌جا که کسب نمره بیش‌تر در سلامت روان نشان از شدت علایم دارد، نتایج نشان داد که میانگین نمرات سلامت روان گروه مداخله در مرحله پس‌آزمون038/0=p و پیگیری001/0=p نسبت به گروه کنترل به میزان معنی‌داری پایین‌تر است.
استنتاج: درمان مبتنی بر دلبستگی پدر-جنین در افزایش سلامت روان مادران نخست باردار مؤثر بود و پایبندی پدران به تداوم روشهای درمانی باعث بهبودی بیش‌تر در مرحله پیگیری شد.
.
مواد و روش‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 60 مادرنخست باردار مر اجعه‌کننده به دو مرکز بهداشتی درمانی تحت پوشش شماره 5 مشهد و همسرانشان که واجد شرایط نمونه بودند انجام شد. نمونه‌گیری به روش در دسترس و با تخصیص تصادفی بود. جهت ارزیابی سلامت روان از پرسش‌نامه سلامت روان گلد‌برگ استفاده شد. پدران گروه مداخله در 3 جلسه 120 دقیقه‌ای آموزش دلبستگی(هفته‌ای یکبار) و به‌روش بحث گروهی شرکت کردند و تاثیر آن بر سلامت روان همسرانشان طی سه مرحله قبل، بلافاصله و 3 هفته بعد(پیگیری)بررسی شد. نتایج حاصل از پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و به کمک آمارهای توصیفی و استنباطی مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: از آن‌جا که کسب نمره بیش‌تر در سلامت روان نشان از شدت علایم دارد، نتایج نشان داد که میانگین نمرات سلامت روان گروه مداخله در مرحله پس‌آزمون038/0=p و پیگیری001/0=p نسبت به گروه کنترل به میزان معنی‌داری پایین‌تر است.
استنتاج: درمان مبتنی بر دلبستگی پدر-جنین در افزایش سلامت روان مادران نخست باردار مؤثر بود و پایبندی پدران به تداوم روشهای درمانی باعث بهبودی بیش‌تر در مرحله پیگیری شد.
.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
مامائی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |