سابقه و هدف: در گذشته از موادی نظیر پلور اوتولوگ و یا فاسیا لاتا به عنوان جایگزین پریکارد استفاده می شد که هر دو نیاز به ایجاد یک برش دیگر داشتند که در بیمار هپارینیزه خطر خونریزی و پیدایش هماتوم را بالا می برد، لذا استفاده از آنهامنسوخ گردیده و نیاز به پیدا کردن یک غشای سنتتیک با عوارض کم ملموس است.هدف از این مطالعه بررسی نقش غشای سیلیکون لیز رسیده (LTS) به عنوان جایگزین قسمتی از پریکارد در جلوگیری از پیدایش چسبندگی پس از اعمال جراحی قلب در نمونه های گوسفندی است تا مانع بروز عوارض خطرناک ناشی از وجود چسبندگی در اعمال جراحی قلب مجدد گردد.
مواد و روش ها: نمونه های پژوهش تعداد 30 گوسفند 45 – 35 کیلو گرمی که در دو گروه مورد و شاهد تقسیم شده بودند، بود. در گروه مورد (18 نمونه) پریکارد از بدن حیوان خارج و غشای LTS به عنوان جایگزین پریکارد در محل آن بخیه گردید و در گروه شاهد (18 نمونه) پریکارد بدون جایگزینی از بدن حیوان خارج گردید. در طی مدت پی گیری (28- 3 ) ماه گوسفندان از نظر پیدایش هر گونه مشکلات پس از عمل تحت مطالعه قرار گرفتند. در مجموع 30 عمل مجدد در هر دو گروه انجام گرفت تا میزان پیدایش چسبندگی ارزیابی شود.
یافته ها: چسبندگی در تمامی محل های پوشیده شد توسط LTS در گروه مورد کاهش یافته بود بدون اینکه هیچ گونه آثاری از عفونت و عوارض دیگر مشاهده شود. اما چسبندگی های شدیدی در گروه شاهد در عمل مجدد مشاهده شد.
استنتاج: استفاده از غشایLTS در مدل حیوانی مورد مطالعه، در کاهش چسبندگی های پریکاردی که در اعمال مجدد مشاهده می گردد بسیار موثر و بدون ضرر بود.