سابقه و هدف: واکسیناسیون هپاتیت B یکی از مؤثرترین راه‌های پیشگیری از ابتلاء به بیماری هپاتیت B خصوصاً در گروه‌های پرخطر می‌باشد. از آن‌جایی‌که در بعضی از افراد بعد از دریافت واکسن، ایمنی قابل قبول ایجاد نمی‌شود و این مسأله می‌تواند سلامتی آنان‌را تهدید کند، میزان ایمنی زایی واکسن مورد استفاده در سیستم بهداشتی ایران (EPI) در یکی از گروه‌های پرخطر یعنی دانشجویان علوم پزشکی مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش‌ها: 193 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران با میانگین سنی 24- 20 سال انتخاب شدند و 2-1 ماه پس از تجویز سه نوبت واکسن نوترکیب(Recombinant) با برنامه(0، 1، 6 ماه) بعد از خون‌گیری و تهیه سرم مقدار آنتی‌بادی ضد آنتی‌ژن سطحی ویروس هپاتیت B (HBS Ag- Ab) با استفاده از روش Elisa، اندازه‌گیری شد. براساس عیار آنتی‌بادی IU/L، افراد مورد مطالعه در چهار گروه بدون پاسخ(non- responder) با عیار کم‌تر از IU/L 10، پاسخ‌دهنده ضعیف (Low responder) با عیارIU/L100- 10، پاسخ‌دهنده متوسط(Intermediate) با عیارIU/L1000-100 و پاسخ دهنده قوی (High- responder) با عیار بیش‌تر از IU/L 1000 آنتی‌بادی تقسیم‌بندی شدند. به افراد بدون پاسخ، توصیه شد برای کسب ایمنی واکسیناسیون خود را ادامه دهند.
یافته‌ها: تنها سه نفر از دانشجویان نسبت به واکسن پاسخ ایمنی ندادند (6/1 درصد) یعنی کم‌تر از Iu/L 10 آنتی‌بادی در سرم آنها وجود داشت. 9/11 درصد از دانشجویان پاسخ ضعیف، 73 درصد پاسخ متوسط و بقیه دانشجویان (5/13 درصد) پاسخ شدید به واکسن داشتند.
استنتاج: واکسن هپاتیت B نوترکیب مورد استفاده در برنامه EPI ایران در دانشجویان علوم پزشکی مازندران ایمنی‌زایی خوبی داشته و درصد موارد بدون پاسخ ایمنی، ناچیز بوده است.