دوره 27، شماره 151 - ( مرداد 1396 )
جلد 27 شماره 151 صفحات 85-74 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (9023 مشاهده)
سابقه و هدف: گیاهان دارویی به‌دلیل نداشتن عوارض داروهای شیمیایی، امروزه در جهان مورد توجه است. گیاه گزنه دو پایه Urtica dioica L دارای خاصیت درمانی در معالجه بیماری‌های مزمن می‌باشد. این مطالعه به منظور تعیین خاصیت درمانی در شرایط برون‌تنی انجام شد.
مواد و روش‌ها: پس از جمع‌آوری قسمت‌های مختلف گیاه گزنه به روش ماسیراسیون و پرکولاسیون، عصاره‌ها تهیه شد. اثرات ضد باکتریایی این گیاه با استفاده از روش دیسک دیفیوژن (کربی-بائر) انجام و مقایسه گردید. تعیین MIC و MBC با استفاده از روش رقت لوله‌ای (ماکرودایلوشن) با باکتری‌های (PTCC 1294) Listeria Monocytogenes وStaphylococcus aureus (ATCC 25923) و Proteus vulgaris (Atcc 13315) وKellebsiella pneumoniae (PTCC 1053) و مخمر Candida albicans (ATCC 10231) مورد بررسی قرار گرفت. شناسایی اجزای اصلی موجود در عصاره اندام‌های مختلف گیاه به وسیله دستگاه گاز کروماتوگراف (GC) انجام شد. ترکیب‌های شناسایی شده در اسانس شامل 20 نوع بوده که مهم‌ترین آن‌ها شامل 5 ترکیب (21/25 درصد) Neophytadiene و (15/8 درصد)Phtaleic acid و (37/7 درصد)phtaleate Dibutyl و (32/6 درصد)maleate Bis(2-ethyl hexyl) و (62/7 درصد)1,2 - benzenedi carboxylic acid می‌باشد که مقدار این ترکیبات در برگ نسبت به سایر اندام‌ها دارای بیش‌ترین مقدار بوده است.
یافته‌ها: عصاره‌های آبی بخش‌های مختلف گیاه نسبت به عصاره‌های الکلی دارای بیش‌ترین اثر ضد باکتریایی بوده است. با توجه به این که عصاره آبی اندام‌های برگ و ریشه در رقت mg/ml 5/0 بهترین اثر آنتی‌باکتریایی را داشته‌اند. عصاره آبی برگ گزنه در رقت‌های مختلف اثر ضد قارچی مناسب‌تری بر روی قارچ Candida albicans از خود نشان داد.
استنتاج: با توجه به آزمایشات انجام شده، گیاه گزنه دو پایه Urtica dioica دارای خواص ضد باکتریایی و ضد قارچی می‌باشد و از این حیث می‌تواند علیه طیف وسیعی از میکروارگانیسم‌ها اثر داشته باشد.
مواد و روش‌ها: پس از جمع‌آوری قسمت‌های مختلف گیاه گزنه به روش ماسیراسیون و پرکولاسیون، عصاره‌ها تهیه شد. اثرات ضد باکتریایی این گیاه با استفاده از روش دیسک دیفیوژن (کربی-بائر) انجام و مقایسه گردید. تعیین MIC و MBC با استفاده از روش رقت لوله‌ای (ماکرودایلوشن) با باکتری‌های (PTCC 1294) Listeria Monocytogenes وStaphylococcus aureus (ATCC 25923) و Proteus vulgaris (Atcc 13315) وKellebsiella pneumoniae (PTCC 1053) و مخمر Candida albicans (ATCC 10231) مورد بررسی قرار گرفت. شناسایی اجزای اصلی موجود در عصاره اندام‌های مختلف گیاه به وسیله دستگاه گاز کروماتوگراف (GC) انجام شد. ترکیب‌های شناسایی شده در اسانس شامل 20 نوع بوده که مهم‌ترین آن‌ها شامل 5 ترکیب (21/25 درصد) Neophytadiene و (15/8 درصد)Phtaleic acid و (37/7 درصد)phtaleate Dibutyl و (32/6 درصد)maleate Bis(2-ethyl hexyl) و (62/7 درصد)1,2 - benzenedi carboxylic acid می‌باشد که مقدار این ترکیبات در برگ نسبت به سایر اندام‌ها دارای بیش‌ترین مقدار بوده است.
یافته‌ها: عصاره‌های آبی بخش‌های مختلف گیاه نسبت به عصاره‌های الکلی دارای بیش‌ترین اثر ضد باکتریایی بوده است. با توجه به این که عصاره آبی اندام‌های برگ و ریشه در رقت mg/ml 5/0 بهترین اثر آنتی‌باکتریایی را داشته‌اند. عصاره آبی برگ گزنه در رقت‌های مختلف اثر ضد قارچی مناسب‌تری بر روی قارچ Candida albicans از خود نشان داد.
استنتاج: با توجه به آزمایشات انجام شده، گیاه گزنه دو پایه Urtica dioica دارای خواص ضد باکتریایی و ضد قارچی می‌باشد و از این حیث می‌تواند علیه طیف وسیعی از میکروارگانیسم‌ها اثر داشته باشد.
واژه‌های کلیدی: دیسک دیفیوژن، کروماتوگرافی گازی، گزنه دو پایه (Urtica dioica L)، گیاهان دارویی، ماسیراسیون
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
ميکروبيولوژي
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |