دوره 16، شماره 53 - ( مرداد 1385 )                   جلد 16 شماره 53 صفحات 104-97 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (24013 مشاهده)
سابقه و هدف : ورود به دانشگاه منجر به تغییرات عمده ای در زندگی فرد می‌شود و با فشارها و هیجان‌های خاص این دوران همراه است که می تواند سلامت روانی افراد را تحت تأثیر قرار دهد. با این‌که در مطالعات مختلف، اثرات متفاوتی از ورزش را بر روی سلامت روان گزارش کرده‌اند، هنوز مشخص نیست ورزش‌هایی که در سطوح دانشگاهی و به‌طور غیرحرفه‌ای انجام می‌شود، می‌تواند در بهبود سلامت و بهداشت روانی دانشجویان مؤثر باشد. دراین مطالعه، وضعیت سلامت روان دانشجویان ورزشکار دانشگاه علوم پزشکی مازندران، با دانشجویان غیر ورزشکار با استفاده از پرسشنامه (symptom checklist-90-Revised) Scl-90-R مقایسه می‌شود.
مواد و روش‌ها : این مطالعه به صورت هم گروهی تاریخی بر روی دانشجویان ورزشکار دختر و پسر (مورد) و شاهدان غیر ورزشکار آنان که از نظر سن، جنس، وضعیت تأهل، اسکان، رشته و ترم تحصیلی و شغل همسان شده بودند، در دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شده است. سلامت روان در دو گروه فوق با استفاده از پرسشنامه SCL-90-R سنجیده شده و اطلاعات دموگرافیک آنها نیز ثبت گردید.
یافته‌ها : 70دانشجوی ورزشکار(24 نفر زن) و70دانشجوی غیر ورزشکار(شاهد) در مطالعه شرکت کردند. با این‌که میانگین نمره هربعد درگروه موردکم‌تر ازگروه شاهد بود، این اختلاف فقط در ابعاد افسردگی(047/0=P) و افکار پارانوئید (012/0 = P)، معنادار بود. در معیارهای کلی، ضریب کلی علائم مرضی GSI (Global Severity Index) شاخص علائم مثبت ناراحتی P‏ST (Positive Symptom Test) جمع علایم مرضی مثبت PSDI(Positive Symptom Distress Index) نیز سلامت روانی دانشجویان ورزشکار بهتر از غیر ورزشکار بود (00/0=P).
استنتاج : با توجه به نتایج این مطالعه، فعالیت‌های ورزشی بر سلامت روانی اثر مثبت داشته و سطح سلامت روانی در ورزشکاران بالاتر از افراد غیرورزشکار بوده و به‌خصوص افسردگی در ورزشکاران کم‌تر بوده است.
متن کامل [PDF 143 kb]   (5053 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.