سابقه و هدف : عدم آگاهی از امور مربوط به بیهوشی، ترس از ناشناختهها، از دست دادن کنترل، بیدار نشدن، درد، تهوع و استفراغ بعد عمل سبب افزایش نگرانی و اضطراب بیماران قبل از عمل جراحی میشوند. با توجه به عدم پیشینه تحقیقاتی در خصوص نگرش بیهوشیدهندگان نسبت به آموزش نیازهای مربوط به بیهوشی بیماران در مرحله قبل از عمل در استان مازندران این مطالعه انجام گرفته است.
مواد و روشها : دریک مطالعه مقطعی (84-1383) نگرش 110 نفر از بیهوشی دهندگان بیمارستانهای آموزشی و غیرآموزشی استان مازندران با پرسشنامهای که حاوی 4 سئوال دموگرافیک و 18 سئوال در ارتباط با مسائل بیهوشی بود مورد بررسی قرار گرفت. نگرش نمونهها براساس تقسیمبندی لیکرت بررسی شد و نتایج با استفاده از آزمون chi square تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها : نتایج نشان داد که مثبتترین نگرش بیهوشی دهندگان مربوط به دادن توضیحات کامل به آنان در خصوص مدت NPO بودن بیمار در مرحله قبل از بیهوشی بوده است (3/97درصد) و 7/52 درصد آنان مخالف توضیح در خصوص عوارض خطرناک و کشنده احتمالی که در زمان بیهوشی ممکن است برای بیماران ایجاد شود، بودند. تفاوت قابل ملاحظهای بین بیمارستانهای آموزشی و غیرآموزشی در خصوص آموزش به بیمار در مرحله قبل از بیهوشی جهت کاهش اضطراب بیمار وجود داشت. تفاوت معنیداری بین نگرش بیهوشی دهندگان در پایههای مختلف تحصیلی جهت آموزش قبل از عمل اطلاعات مرتبط با بیهوشی به بیماران وجود نداشت.
استنتاج : با توجه به نگرش مثبت بیهوشی دهندگان جهت آموزش اطلاعات مرتبط با بیهوشی به بیماران در مرحله قبل ازعمل جراحی، توصیه میشود شرایط مناسب حقوقی جهت ارزشگذاری به ویزیتهای قبل از بیهوشی (به صورت ویزیت قبل از عمل بیماران بستری و کلینیک مشاوره بیهوشی برای بیماران سرپائی) ایجاد شود تا در فرصت مناسب به نیازهای بیماران در خصوص مسائل مرتبط با بیهوشی توجه شود.