سابقه و هدف: دزیمتری in-vivo در پرتودرمانی برای اطمینان از صحت دز تحویلی به تومور استفاده می‌شود. هدف ما اندازه گیری دز بیمار، بدون نیاز به در نظرگرفتن ناحیه بیلدآپ، در پرتودرمانی بیماران با فوتون‌های MV15 و محاسبه درصد خطا بین دز اندازه‌گیری شده با فیلم با دز محاسباتی یک سیستم طراحی درمان بود.

مواد و روش‌ها: این مطالعه بر روی 30 بیمار دارای تومور مغزی تحت پرتودرمانی با فوتون‌های MV15 شتاب‌دهنده خطی زیمنس انجام شد. برای اندازه‌گیری دز ورودی، روش جدیدی بدون نیاز به کلاهک بیلدآپ توسعه یافت و به کمک آن ضرایب تبدیل در یک فانتوم آب جامد در میدان‌های بدون وج و وج‌دار 30 درجه به ابعاد 5×5، 10×10 و cm²15×15 و همچنین SSD‌های 80، 90 و cm100 برآورد شد. ضرایب تبدیل نسبت دزهای اندازه‌گیری شده با فیلم گاف کرومیک در سطح فانتوم به دزهای اتاقک یونیزاسیون را در شرایط مختلف فراهم کردند.

یافته‌ها: برای 4 بیمار، خطایی بیش از 5 درصد در دز ورودی مشاهده شد. میانگین و انحراف معیار اختلاف بین دز اندازه‌گیری شده با دز محاسبه شده در جمجمه بیماران به ترتیب 23/2- و 36/3 درصد بود. ضرایب تبدیل با افزایش اندازه میدان و کاهشSSD افزایش می‌یافت. درتمامی حالات پرتودهی، مقدار ضرایب برای میدان‌های وج‌دار بیش‌تر از بدون وج بود.

استنتاج: روش دزیمتری جدیدی که برای برآورد دز ورودی توسعه یافت نیازی به استفاده از کلاهک بیلدآپ روش‌های معمول دزیمتری ندارد، نه تنها موجب آشفتگی در دز رسیده به حجم درمانی نمی‌شود، برآورد صحیحی از دز ورودی در شرایط بالینی را نیز فراهم می‌کند.