سابقه و هدف: اسانس‌های گیاهی ترکیبات فرار حاصل از گیاهان هستند. اسانس‌های گیاهی با داشتن اجزا فنلی و آنتی اکسیدانی از خاصیت ضد میکروبی قوی برخوردار می باشند. پروبیوتیک ها میکروب‌های زنده مکمل غذایی هستند که با بهتر کردن بالانس میکروبی روده، اثرات مفیدی روی میزبان می‌گذارند و دارای اثرات ضدمیکروبی شناخته‌شده‌ای هستند، به این صورت که با باکتری‌های پاتوژن رقابت کنند و باعث مهار رشد آن‌ها می‌شوند. پروبیوتیک ها رفتارهای متفاوتی را نسبت به اسانس‌ها نشان می‌دهند. بعضی از اسانس‌ها باعث افزایش رشد پروبیوتیک و بعضی دیگر باعث کاهش رشد و حتی مهار پروبیوتیک ها می‌شوند. از آن جا که استفاده همزمان اسانس‌های گیاهی و پروبیوتیک ها در مواد غذایی روش جدیدی برای جلوگیری از رشد باکتری‌های پاتوژن به‌حساب می‌آید، هدف از این مطالعه، بررسی تحقیقات انجام‌ شده در کشورمان در مورد تاثیر اسانس گیاهان دارویی بر عملکرد میکروارگانیسم‌های پروبیوتیک است.

مواد و روش‌ها: اطلاعات مربوط به این تحقیق حاصل جست‌وجو در پایگاه‌های اطلاعاتی نظیر Google Scholar ، Science Direct، Elsevier، PubMed، Magiran و SID از سال 2006 تا سال 2016 (دهه اخیر) و با استفاده از کلیدواژه‌های گیاهان دارویی، اسانس‌ها، پروبیوتیک و مهار رشد، medicinal plants، Essential oils ، probiotic و growth inhibition می‌باشد.

یافته‌ها: نتایج حاصل از مطالعات صورت گرفته نشان داد که ترکیبات موجود در اسانس‌های گیاهی عملکردهای متفاوتی بر باکتری‌های پروبیوتیک دارا می‌باشند به این صورت که در بعضی موارد تقویت‌کننده و در مواردی مهارکننده رشد می‌باشند.

استنتاج: اسانس حاصل از پونه، برگ زیتون، مالت، دارچین، سیر، شوید، سویا نعناع فلفلی و زیره سبز دارای اثرات مثبتی روی رشد باکتری‌های پروبیوتیک هستند، در حالی ‌که اسانس گیاهان کرفس کوهی، آویشن شیرازی، کلپوره و استفاده همزمان اسانس کاکوتی کوهی و نعناع فلفلی دارای اثرات منفی روی رشد پروبیوتیک ها هستند.