دوره 9، شماره 24 - ( پاییز 1378 )                   جلد 9 شماره 24 صفحات 23-19 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Aghajani delavar M, Asgarian M, Mohammadpour R. A Comparison between active and physiological management of third stage of labour, and the feto- maternal hemorrohage. J Mazandaran Univ Med Sci 1999; 9 (24) :19-23
URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-931-fa.html
آقاجانی دلاور مولود، عسگریان معصومه، محمدپور تهمتن رضاعلی. مقایسه اداره فعال و فیزیولوژیک مرحله سوم زایمان روی مرحله سوم زایمان و انتقال خون جنین به مادر. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران. 1378; 9 (24) :19-23

URL: http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-931-fa.html


چکیده:   (28667 مشاهده)
سابقه و هدف : مرحله سوم زایمان احتمالاً خطرناکترین مرحله زایمان است زیرا خطر خونریزی مادر را تهدید می‌کند. این درحالی است که خونریزی پس از زایمان هنوز یک علت مهم مرگ ومیر و صدمات مادری است. هدف اصلی از این مطالعه آزمون این فرضیه بوده است که «تزریق اکسی توسین پس از زایمان، شیوع خونریزی و مدت مرحله سوم زایمان را کوتاه می کند». همچنین میزان شیوع جهت اندازه گیری مقدار خون جنین انتقال یافته به مادر در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها : مطالعه بر روی 230 مورد زایمان یک قلو انجام گردید و زایمانهای با سن حاملگی کمتر از 34 هفته و مادران ( RH ) از مطالعه حذف شدند. در گروه اول بلافاصله پس از خروج نوزاد 10 واحد اکسی توسین عضلانی تزریق شد و در گروه دیگر دارویی تزریق نشد و بطور تصادفی از 52 مورد، 25 نفر از گروه اول و 27 نفر از گروه دوم، قبل از زایمان و نیم ساعت پس از آن تست Kleihauer به منظور تعیین میزان انتقال یافته از جنین به مادر برروی خون مادر به عمل آمد.
نتایج : میانگین زمان مرحله سوم در گروهی که بلافاصله پس از خروج جفت، اکسی توسین تزریق شده بود 2/4 دقیقه و در گروه دیگر 0/5 دقیقه مشاهده گردید. مقایسه میانگین ها تفاوت معنی داری را نشان نداد. در گروه اول احتباس جفت مشاهده نگردید و در گروه دیگر 3 مورد (6/2 درصد) احتباس جفت دیده شد. میانگین حجم خونریزی مرحله سوم در گروه اول 9/54 و در گروه دوم 5/72 میلی لیتر بود که تفاوت معنی داری را نشان نمی دهددرگروه اول میزان انتقال خون جنین به خون مادر27 ودرگروه دوم4/26میلی لیتر بودکه تفاوت معنی داری نشان نمی دهد.
استنتاج : با توجه به نتایج حاصل و عدم وجود ارتباط معنی دار بین تزریق اکسی توسین با زمان مرحله سوم زایمان، میانگین حجم خونریزی ومیزان انتقال خون جنین به مادر، به نظرمی رسد تجویز اکسی توسین نمی تواند تأثیرمثبتی برموارد فوق داشته باشد.
متن کامل [PDF 160 kb]   (4177 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Mazandaran University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb