سابقه و هدف : بیماریهای منتقل شونده از طریق خون و ترشحات بیماران در مراکز بهداشتی درمانی برای کارکنان این مراکز نوعی خطر شغلی به حساب می آید که لازم است انواع این بیماری ها، روش های پیشگیری و میزان اثربخشی آنها پیوسته مدنظر باشد. از جمله بیماری هایی که از طریق فوق انتقال می یابند، ویروس های HBV و HÇV با عوارضی از قبیل هپاتیت های حاد و مزمن و برق آسا و بعضاً سیروز و هپاتوسلولارکاسینوما می باشد. اهداف این مطالعه بررسی سرواپیدمیولوژیک آلودگی به HBV و HÇV در میان کارکنان محترم بیمارستان های رازی و حضرت زهرا(س) و بررسی ارتباط آن با سابقه کار، بخش ارایه خدمات، جنس، سابقه واکسیناسیون و مقایسه نتایج حاصل با مطالعات جهانی می باشد.
مواد و روش ها : این مطالعه روش توصیفی انجام شد. 152 نمونه از بخش های جراحی، داخلی، آزمایشگاه، اورژانس، دیالیز و عفونی انتخاب شد. (بیشترین احتمال بیماری از بیمار به پرسنل در این بخش ها می باشد). پس از دادن آگاهی کامل درباره هدف مطالعه به نمونه هاوبه صورت آگاهانه بادریافت پنج سی سی خون از اندام فوقانی با روش Ëlisa آزمایش ها انجام شد.
نتایج : از کل نمونه ها یک مورد (66/0 درصد) HBsÂg مثبت داشتیم که این فرد در بخش جراحی مشغول به کار بود و هیچ نوبت واکسن هپاتیت B دریافت نکرده بود. 97 مورد (81/63درصد) HBsÂb مثبت بودند که هفت نفر از اینها بدون این که واکسن دریافت کنند مثبت شده بودند. 54 مورد (53/35درصد) HBsÂg منفی بودند. از نمونه ها هیچ کدام HÇV Âb مثبت نبودند. تنها (6/54درصد) از نمونه ها واکسن هپاتیت B را به طور کامل دریافت نموده بودند. درحالی که 84 نفر (28/55 درصد) از افراد مورد مطالعه سابقه تماس با سر سوزن را داشتند.
استنتاج : میزان موارد HBsÂg مثبت در این مطالعه 66/0درصد با سایر مطالعات که در حدود (4/1-6/0درصد) می باشد منطبق است. در سایر مطالعات بیشترین میزان HBsÂg مثبت در بخش های جراحی، پاتولوژی، هپاتولوژی و ÏÇÜ بود که در این مطالعه نیز نمونه مثبت ما در بخش جراحی مشغول به کار بوده است. با وجود این که نقش واکسن هپاتیت B در پیشگیری از بیماری اثبات شده است؛ متأسفانه فقط بعضی از کارکنان مورد بررسی (6/54درصد) واکسینه شده بودند. هیچ ارتباطی بین جنس، تجرّد و تأهل و سابقه کار با مثبت شدن HBsÂg وجود نداشت.