سابقه و هدف : با توجه به اینکه خونریزیهای ناشی از طولانی شدن مرحله سوم زایمان شایع ترین علت مرگ و میر زنان در کشورهای در حال توسعه می باشد ، این مطالعه به منظور بررسی و مقایسه تأثیر تزریق اکسی توسین و نرمال سالین داخل ورید بند ناف بر کوتاه شدن طول مرحله سوم زایمان در زنان مراجعه کننده به زایشگاه بیمارستان امام خمینی ساری در سال 1375 انجام گرفته است.
مواد و روش ها : تحقیق به روش تجربی بر روی300 مورد زایمان واژینال طبیعی یک قلوانجام پذیرفت. نمونه ها به طور تصادفی در سه گروه اکسی توسین (100نفر) ، نرمال سالین ( 100 نفر) و شاهد (100نفر) قرار گرفتند. در گروه اکسی توسین ، 30 واحد اکسی توسین محلول در 27 میلی لیتر نرمال سالین و در گروه نرمال سالین 30 میلی لیتر نرمال سالین ، پس از زایمان جنین ، داخل ورید بند ناف تزریق شد و در گروه شاهد هیچ مداخله ای انجام نگرفت. جهت تفسیر یافته ها از آزمون آماری آنالیز واریانس ، کای دو و فیشر و آزمون تی (t) استفاده گردید.
نتایج : نتایج پژوهش حاکی از آن بود که میانگین طول مرحله سوم زایمان در گروه اکسی توسین (96/0±81/1) ، نرمال سالین ( 2/1 ±‌64/2 ) از گروه شاهد ( 3/2 ± 8/6 ) کوتاهتر و نیز در گروه اکسی توسین از گروه نرمال سالین کوتاهتر بوده ، با هم اختلاف معنی دار داشته اند (05/0p< ).
استنتاج : تزریق اکسی توسین و نرمال سالین هر دو داخل ورید بند ناف یک راه ساده ، ارزان و مؤثر جهت اداره مرحله سوم زایمان می باشد.