سابقه و هدف: دیازینون یک حشره‌کش‌ ارگانوفسفره است که برای کنترل آفات در مزارع کشاورزی و باغات استفاده می‌شود. دیازینون به آسانی از جداره روده، سیستم تنفسی و پوست جذب شده و در کبد به دیازکسون که سمی‌تر است متابولیزه می‌شود. هدف از این مطالعه، بررسی اثر دیازینون به‌صورت مزمن بر فعالیت آنزیم سوپر اکسید‌ دیسموتاز اریتروسیت موش صحرایی و تأثیر مصرف ویتامین‌های آنتی‌اکسیدانت می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه از موش‌های صحرایی که به 9 گروه تقسیم شدند استفاده شد. گروه شاهد (نرمال سالین)، کنترل (روغن سویا)، دیازینون (mg/kg 30)، ویتامین‌های E ، C و A (به ترتیب با دوزهای mg/kg100، mg/kg500 و IU/kg 400) و سه گروه دیگر ترکیبی از دیازینون و هر یک از ویتامین‌ها را با مقادیر ذکر شده به صورت داخل صفاقی به مدت 14 روز دریافت کردند. 7 روز بعد از آخرین تزریق حیوانات بیهوش شدند و یک میلی‌لیتر خون از قلب آن‌ها گرفته‌ شد. گلبول‌های قرمز خون جدا و لیز شد. از همولیزات برای سنجش فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز استفاده شد. اطلاعات با استفاده از رایانه وارد نرم‌افزار SPSS گردید. سپس با آزمون‌های آماری کراسکال والیس و من‌ویتنی با سطح معنی‌داری 05/0 آزمون تفاوت بین گروه‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز در گروه دیازینون نسبت به گروه کنترل (008/0p=) و گروه‌های دیازینون + ویتامین‌ها نسبت به گروه کنترل (005/0p=) افزایش معنی‌داری داشته ‌است. استنتاج: دیازینون منجر به افزایش تولید رادیکال‌های آزاد سوپر اکسید و در نتیجه استرس اکسیداتیو می‌شود. احتمالا ویتامین‌ها به عنوان آنتی‌اکسیدانت‌های غیر‌آنزیمی در کاهش سطح رادیکال‌های آزاد و احیاء آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانت موثر واقع می‌شوند.

واژه‌های کلیدی: دیازینون، سوپر اکسید دیسموتاز، استرس اکسیداتیو، ویتامین‌های E، C و A

متن کامل [PDF 318 kb]   (3496 دریافت)