سابقه و هدف: شیوع بالای افسردگی مرگ در مبتلایان به سرطان رایج است، به طوری که عوامل مختلفی می‌تواند سطح آن را تغییر دهد. لذا مطالعه حاضر با هدف تبیین عوامل و یافتن یک مسیر متناسب بر افسردگی مرگ انجام شد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی که از فروردین تا تیر سال 1395 انجام شد، 497 مددجو که با تشخیص سرطان به مرکز سرطان بیمارستان امام خمینی (ره) ساری و مرکز سرطان استان کرمان مراجعه کرده بودند، با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. داده‌ها به کمک فرم مشخصات فردی، مقیاس افسردگی مرگ و مقیاس مقابله مذهبی پارگامنت جمع آوری شدند.

یافته‌ها: میانگین سنی و نمره افسردگی مرگ در بیماران مبتلا به سرطان به ترتیب 22/15±38/48 سال و 40/18±92/69 بود. نتایج رگرسیون خطی چندگانه نشان داد متغیرهای وضعیت اقتصادی (37/5B=)، مرحله پیشرفت سرطان (80/2-B=) و نمره رفتارهای مقابله مذهبی (34/0-B=) به عنوان متغیرهای پیشگوی افسردگی مرگ هستند. مدل تحلیل مسیر مشخص کرد وضعیت اقتصادی و مرحله پیشرفت سرطان هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیر مستقیم و رفتارهای مقابله مذهبی تنها بر سطح افسردگی مرگ تأثیر می‌گذارند.

استنتاج: با توجه به مدل شناسایی شده به کمک تحلیل مسیر، تنها متغیری که تأثیر مستقیم بر سطح افسردگی مرگ دارد، رفتارهای مقابله مذهبی است که خود تحت تأثیر مرحله سرطان قرار می‌گیرد. با این حال متغیرهای وضعیت اقتصادی و مرحله سرطان با تأثیر مستقیم و غیر مستقیم می‌توانند سطح افسردگی مرگ را در بیماران مبتلا به سرطان تحت تأثیر قرار دهند.