دوره 26، شماره 146 - ( اسفند 1395 )                   جلد 26 شماره 146 صفحات 220-212 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (4583 مشاهده)

ریلپس یک ریسک فاکتور غیر قابل پیش‌بینی برای هر بیمار است. باید قبل از آغاز درمان، بیماران از ریسک ریلپس در درازمدت و راه‌های کاهش آن آگاه گردند. بعضی از علل ریلپس در کنترل ارتودنتیست هستند، اما بقیه، نظیر تغییرات بافت نرم و رشد تاخیری، تحت مدیریت درمانگر نبوده و از این رو ممکن است مسئول تغییرات موقعیت دندان‌‌ها، در دراز مدت باشند. لذا، ریتنشن بعد از درمان ارتو بوسیله محققین و ارتودنتیست‌ها توصیه می‌گردد. هدف از ریتنشن نگهداری دندان ها در جای صحیح خود بعد از پایان درمان است. در این مقاله سعی شده مروری بر علل ریلپس و راه‌های کاهش آن با استفاده از ریتینرها و درمان های کمکی جدید داشته باشیم.

واژه‌های کلیدی: ریتنشن، ریلپس، ریتینر
متن کامل [PDF 582 kb]   (1749 دریافت)    
نوع مطالعه: مروری |

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.