سابقه و هدف: فراهم‌سازی بی حسی مناسب در حین اندوسکوپی باعث راحتی بیمار و پزشک در حین اندوسکوپی و بهبود کیفیت و کفایت اندوسکوپی می شود. هدف از این مطالعه تعیین میزان رضایت پزشک از کفایت بی‌حسی در آندوسکوپی بوده است.

مواد و روش‌ها: در مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر تعداد 140 بیماری که کاندید آندوسکوپی فوقانی بودند، به صورت تصادفی به 2 گروه تقسیم شدند تا از نظر کفایت اندوسکوپی در دو حالت انتخاب نوع بی حسی توسط پزشک و انتخاب نوع بی حسی توسط بیمارانی که در این خصوص آموزش دیده بودند، مورد مقایسه قرار گیرند.

یافته‌ها: از میان 70 بیمار گروه اول برای 7/15 درصد فقط اسپری لیدوکائین، برای 7/65 درصد بی‌حسی با اسپری لیدوکائین و میدازولام وریدی و برای 5/18درصد  اسپری لیدوکائین و میدازولام و پتیدین وریدی در نظر گرفته شد. هیچ بیماری نیازمند تغییر نوع یا میزان بی حسی در حین آندوسکوپی نشد. از میان 70 بیمار گروه دوم 13 بیمار (5/18 درصد) تصمیم به انجام آندوسکوپی با صرفاً اسپری موضعی لیدوکائین گرفتند اما 7 نفر از این افراد به علت عدم تحمل، میدازولام نیز دریافت کردند. در همین گروه 41 نفر (5/58 درصد) اسپری لیدوکائین و میدازولام را انتخاب کردند اما به 2 نفر پتیدین نیز به علت عدم تحمل تزریق شد. تعداد 16 بیمار (8/22 درصد) نیز اسپری لیدوکائین و میدازولام و پتیدین وریدی را انتخاب کرده بودند که یک نفر به علت عدم تحمل، پروپوفول دریافت کرد.

استنتاج: علی‌رغم این که حق انتخاب بیمار یک مقوله مهم در زمینه بی‌حسی در آندوسکوپی است، اما درصد قابل توجهی از بیماران نمی‌توانند به تنهایی تصمیم مناسب را اتخاذ کنند.

شماره ثبت کارآزمایی بالینی : 4N201606062499IRCT