سابقه و هدف: با توجه به انتشار جهانی هیداتیدوز و آلودگی آن در دو عضو حساس بدن (کبد و ریه )، و با وجود داروهایی که تا حدودی بر روی بیماری موثر هستند، هنوز هم جراحی روش معمول درمان این بیماری می‌باشد. مواد شیمیایی مختلفی برای از بین بردن پروتواسکولکس‌ها در حین جراحی استفاده می‌شود که اغلب آن‌ها دارای عوارض سوء جانبی برای بیماران هستند. در نتیجه استفاده از عصاره‌های گیاهی به عنوان منابع جایگزین، ضمن اثر پروتواسکولکس کشی قابل قبول، که عوارض سوء جانبی را نداشته باشند مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی اثر پروتواسکولکس کشی مخلوط عصاره‌های متانولی اکالیپتوس، درمنه و زنجبیل در شرایط آزمایشگاهی صورت گرفت.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، کبدهای گوسفندان آلوده به کیست‌های هیداتیک از کشتارگاه همدان جمع‌آوری گردید، و سپس مایع کیست‌های حاوی پروتواسکولکس‌های زنده، تحت شرایط استریل آسپیره شد. در این مطالعه اثر دو غلظت 50 و 100 میلی‌گرم در میلی‌لیتر از هر یک از مخلوط عصاره‌های اکالیپتوس، درمنه و زنجبیل در زمان‌های 15 و 30 دقیقه بررسی شد. درصد پروتواسکولکس‌های زنده با رنگ‌آمیزی حیاتی ائوزین تایید گردید. و نتایج حاصل با آزمون آماری مربع کای chi-square (X2) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: در بررسی تاثیر مخلوط عصاره‌های زنجبیل و اکالیپتوس مشخص شد که ترکیب این دو عصاره، تاثیر قابل توجه‌ای در از بین رفتن پروتواسکولکس‌ها دارد. به طوری که در غلظت 50 و 100میلی‌گرم در میلی‌لیتر بعد از 15 و 30 دقیقه مواجهه، به ترتیب 24/97 و 100 درصد پروتواسکولکس‌ها از بین رفتند.
استنتاج: نتایج مطالعه نشان داد که ترکیب عصاره دو گیاه اکالیپتوس و زنجبیل دارای فعالیت بالای ضد پروتواسکولکس در شرایط آزمایشگاهی است، بنابراین پس از انجام آزمایشات تکمیلی، می‌توان اثر کشندگی را برای موارد درمانی بررسی کرد.