سابقه و هدف: استفاده از روش‌های کاربردی و غیر تهاجمی به منظور ارتقاء کفایت دیالیز می تواند باعث افزایش کیفیت زندگی و کاهش مرگ و میر بیماران تحت همودیالیز شود. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر بولوس متناوب نرمال سالین بر کفایت همودیالیز انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شاهددار با طرح متقاطع، 51 بیمار واجد شرایط ورود، انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه تخصیص داده شدند. قبل از مداخله، کفایت دیالیز و ضریب پاکسازی اوره آخرین جلسه همودیالیز بیماران اندازه‌گیری و ثبت شد. سپس طی دو جلسه متوالی، بیماران گروه مداخله، هر یک ساعت، در سه نوبت، هر بار 100 میلی‌لیتر نرمال سالین به صورت بولوس دریافت کردند، در حالی که بیماران گروه کنترل به روش متداول تحت همودیالیز قرار گرفتند. سپس تمامی بیماران در سه جلسه بعدی به روش متداول دیالیز و پس از تعویض گروه ها، تمام مراحل فوق تکرار شد.
یافته‌ها: قبل از شروع مداخله دو گروه از نظر سن، جنس، مدت دیالیز، روش دستیابی به عروق و کفایت دیالیز تفاوت آماری معنی‌داری نداشتند (05/0 <p). بعد از مداخله، میانگین Kt/V و ضریب پاکسازی اوره در گروه مداخله در مقایسه با مقادیر پایه به ترتیب 16 و 8 درصد افزایش داشت (01/0 >p)، در حالی که میانگین پارامترهای فوق در گروه کنترل کاهش یافته بود. علاوه بر این، یافته‌ها بیانگر تفاوت آماری معنی‌دار در میانگین تغییرات Kt/V و ضریب پاکسازی اوره در دو گروه مداخله و کنترل بود (01/0 >p).
استنتاج: طبق یافته‌های مطالعه حاضر، بولوس متناوب نرمال سالین در حین همودیالیز باعث بهبود کفایت دیالیز
بیماران می‌شود.