سابقه و هدف: استان گیلان با ارزش زیست محیطی بی‌نظیر در جنوب غربی دریای خزر واقع شده است. دفع فاضلاب‌های تصفیه نشده خانگی، صنعتی و کشاورزی به آب‌های سطحی و سپس دریای خزر سبب آلودگی قابل توجه آب‌های منطقه به‌خصوص سواحل شده و به علت دارا بودن آلودگی‌های مختلف می‌تواند سلامت شناگران را به خطر اندازد. هدف از این تحقیق بررسی میزان آلودگی میکروبی آب دریای خزر در استان گیلان می‌باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه موردی 21 نقطه شناگاه ساحلی دریای خزر در استان گیلان شناسایی و این نقاط از نظر آلودگی میکروبی به‌وسیله شاخص‌های میکروبی کلیفرم کل و گرماپای به همراه pH، دما و کدورت در طی یک‌سال 89- 1388 با روش استاندارد بررسی شد. از هر ایستگاه در طی دوره نمونه‌برداری 6 نمونه و جمعاً 122 نمونه برداشت شد. سپس داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج حاصل از تحقیق نشان می‌دهد که میانگین کلیفرم کل 8/234 و کلیفرم گرماپای برابر60 MPN در 100 میلی‌لیتر نمونه است. ضمن این‌که میانگین کلیفرم کل در ایستگاه‌های 1و2 به ترتیب 1445و600 (MPN) در100 میلی‌لیتر نمونه و کلیفرم گرماپای در ایستگاه‌های 1، 2، 6، 8، 9 و 10 به ترتیب 3/195، 5/163، 5/131، 7/111، 8/127 و 8/118 (MPN) در 100 میلی‌لیتر نمونه می‌باشد. همچنین رابطه معنی‌داری بین میزان دما، کدورت و آلودگی میکروبی مشاهده گردید(05/0p<). استنتاج: نتایج حاصل از تحقیق نشان می‌دهد که میانگین کلیفرم کل در دو ایستگاه‌ و میانگین کلیفرم گرماپای در 6 ایستگاه بیش از حد استاندارد است و با توجه به استانداردهای مربوط به محل‌های شنا به عنوان خطر میکروبی برای شناگران محسوب می‌شود.

واژه‌های کلیدی: دریای خزر، گیلان، آب‌های ساحلی، آلودگی میکروبی، کل کلیفرم، کلیفرم گرماپای

متن کامل [PDF 372 kb]   (6618 دریافت)