سابقه و هدف: بیماری سل از شایع‌ترین بیماری‌های عصر حاضر است که کیفیت زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار می‌دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سل ریوی مراجعه کننده به مرکز مبارزه با سل در شهرستان زابل انجام پذیرفت.

مواد و روش‌ها: مطالعه توصیفی مقطعی حاضر بر روی ۱۶۸ بیمار مبتلا به سل ریوی در سال ۱۳۹۳ انجام پذیرفت. داده‌های مورد نیاز به وسیله پرسش‌نامه‌ای حاوی ۴۰ سوال گردآوری و پس از ورود به نرم افزار SPSS-v۲۱ به کمک آزمون مجذور کای، آنایز واریانس و t در سطح معنی‌دار ۰۵/۰< p تحلیل شد.

یافته‌ها: اکثر بیماران مورد مطالعه را زنان تشکیل می‌دادند (۳۵/۵۵ درصد). میانگین سنی بیماران ۹۳/۱۵±۵۸/۴۵ سال بود. میانگین نمره کیفیت زندگی بیماران ۸۴/۸±۸۸/۸۴ به دست آمد. آزمون t اختلاف معنی‌داری را بین کیفیت زندگی بیماران و وضعیت تاهل (۰۰۰/۰= p)، وضعیت اشتغال (۰۰۰/۰= p) و سابقه مصرف دخانیات (۰۳۹/۰= p) نشان داد. هم‌چنین آزمون آنالیز واریانس اختلاف معنی‌داری را بین کیفیت زندگی بیماران و سطح تحصیلات نشان داد (۰۰۰/۰= p). اما بین کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سل در متغیرهای جنسیت، محل سکونت بیماران و سابقه بیماری سل در خانواده اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. هم‌چنین آزمون کای دو رابطه معنی‌داری را بین کیفیت زندگی بیماران و سن آنان نشان نداد.

استنتاج: علی‌رغم توانایی درمان بیماری سل، این کسالت تاثیرات مهمی بر ابعاد مختلف کیفیت زندگی بیماران دارد. اعضای خانواده و تیم درمانی با شناخت عوامل تاثیرگذار بر کیفیت زندگی می‌توانند در راستای ارائه برنامه‌های مراقبتی و حمایتی از این اطلاعات استفاده کرده و بیماران را در سازگاری با بیماری و بهبود کیفیت زندگی یاری نمایند.