TY - JOUR T1 - Radiographic Evaluation of Periapical Radiolucencies TT - بررسی رادیوگرافیک رادیولوسنسی‌های پری‌اپیکال JF - J-Mazand-Univ-Med-Sci JO - J-Mazand-Univ-Med-Sci VL - 30 IS - 183 UR - http://jmums.mazums.ac.ir/article-1-14278-fa.html Y1 - 2020 SP - 32 EP - 43 KW - periapical lesions KW - root canal therapy KW - panoramic N2 - سابقه و هدف: ضایعات التهابی پری‌اپیکال به صورت پاسخ موضعی استخوان پری‌اپیکال دندان تعریف می‌شود که نتیجه‌ نکروز و التهاب پالپ یا بیماری‌ پریودنتال است. درمان‌های نامناسب اغلب به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل مرتبط با پریودنتیت اپیکال مطرح می‌باشد. لذا با توجه به شیوع بالا و اهمیت تشخیص به موقع رادیولوسنسی‌های پری اپیکال، این مطالعه انجام گرفت. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 332 رادیوگرافی پانورامیک بیماران مراجعه‌کننده به بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی ساری در سال‌های 1395تا1398 مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت بررسی حضور ضایعات پری‌اپیکال از Periapical Index (PAI) و همچنین برای تعیین کیفیت پرکردگی درمان ریشه، از شاخص‌های بهینه کیفیت دندان‌های تحت درمان استفاده شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS V.016 مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته‌ها: 4/75 درصد از دندان‌های مورد بررسی دارای ضایعات پری‌اپیکال (PAI=III-V) بودند. 2/90 درصد از دندان‌های درمان ریشه شده و 68 درصد از دندان‌های درمان نشده دارای ضایعه بودند. درصد شیوع رادیولوسنسی‌های پری اپیکال در دندان‌های درمان ریشه شده دارای پر کردگی با تراکم و طول نامناسب بیش‌تر بود. همچنین این ضایعات در مردان بیش‌تر از زنان مشاهده شد. حضور ضایعات در فکین، از قدام به خلف افزایش یافته و فراوانی ضایعات در ماگزیلا نسبت به مندیبل بیش‌تر بود. استنتاج: فراوانی ضایعات پری‌اپیکال در دندان‌های تحت درمان ریشه بسیار بالا بود. این یافته‌ها نشان می‌دهد که کیفیت تراکم و طول پرکردگی، تاثیر بسیار زیادی بر حضور ضایعات پری‌اپیکال دارد و انجام درمان ریشه با استاندارد پایین منجر به میزان موفقیت پایین این نوع از درمان می‌شود. M3 ER -